ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ;

«Η εσωτερική μας κατάσταση φαίνεται βαθειά ανώμαλη. Η επιφάνεια της είναι τόσο πολύ ταραγμένη, που δε μας αφήνει να διακρίνουμε το βάθος. Πολλοί αγωνιούνε. Ο καθένας ρωτά: πού βαδίζουμε;
Σαν υποκείμενα της ιστορίας που είμαστε, ζούμε τις στιγμές της χωρίς και να τις κατανοούμε σ' όλη τους την έκταση. Για τους μεν «πάμε πολύ καλά». Για τούς άλλους, χανόμαστε. Μερικοί προβλέπουνε αναπόφευκτη τη δικτατορία, που την επιθυμούνε κατά βάθος. 'Αλλοι φοβούνται κομμουνισμό. Οι μοναρχικοί κρέμονται από τον βασιλέα. Αυτός θα «μας σώση», λένε. Οι δημοκρατικοί μια πάνε αριστερά και μια σκοντάφτουνε. Οι «φρόνιμοι» ζητάνε συμφιλίωση. Οι αδιάλλακτοι ελπίζουνε σ' ένα «κίνημα»...

Έτσι όλα τα παληά κόμματα και όλες οι τάσεις που κινούνται στην επιφάνεια, μαζύ με τα σκοτεινά εγωιστικά συμφέροντα, που τις περιζώνουν, αποστρέφουνε το πρόσωπο τους από την πραγματικότητα και αναζητούνε λύσεις τεχνητές.»