ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

ΘΕΩΡΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Οι μεταβαλλόμενες συνθήκες που επιφέρει η κρίση επιβάλλουν αναστοχαστικές διεργασίες και νέες ερευνητικές υποθέσεις για την κατανόηση και τη σύγχρονη εννοιολογική οριοθέτηση της πολιτικής συμμετοχής, ενώ αλλαγές στην πολιτικότητα των νέων, κυρίως, φαίνεται να αμφισβητούν καθιερωμένες πολιτολογικές θεωρήσεις, κάνοντας έτσι φανερή την επικαιρότητα του θέματος και τη σημασία της μελέτης του.

Το βιβλίο αυτό στοχεύει στην εξοικείωση των αναγνωστών/τριών με τον σύγχρονο επιστημονικό διάλογο για τα αντικείμενα της Πολιτικής Συμπεριφοράς ως ερευνητικού πεδίου της Πολιτικής Επιστήμης που ασχολείται με την «πολιτική των πολιτών». Επίκεντρο αποτελεί η θεωρητική και εμπειρική διερεύνηση της πολιτικής συμμετοχής ως κομβικής αναλυτικής κατηγορίας και ως πρόδηλα άνισης κοινωνικής πρακτικής στο πλαίσιο της δημοκρατίας.

Η ανάλυση επικεντρώνεται στην ελληνική πολιτική κουλτούρα. Μέσα από έγκυρες κοινωνικές έρευνες ελέγχονται υποθέσεις για το χαρακτήρα της, όπως αυτός αποτυπώνεται στις πολιτικές στάσεις, τις αντιλήψεις και τη συμπεριφορά γυναικών και ανδρών. Παρατίθενται στοιχεία που επιτρέπουν τη συγκριτική ανάλυση όψεων της ελληνικής πολιτικής κουλτούρας με άλλες ευρωπαϊκές, καθώς και άλλα που προσφέρουν υλικό για τη μελέτη της εξέλιξης πολιτικών στάσεων, αντιλήψεων και πρακτικών από το τέλος της δεκαετίας του 1980 έως τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 2000. Έτσι, προβάλλονται τεκμηριωμένα τάσεις και μεταβολές, με επίκεντρο τη συμμετοχική προδιάθεση και την έμπρακτη πολιτική συμμετοχή, καθώς και την επίδραση του φύλου, της κοινωνικής θέσης και της ηλικίας στην πολιτική φυσιογνωμία των πολιτών στην Ελλάδα. Το τελευταίο επιτρέπει εκτός των άλλων και πιθανολογικές προβολές στο μέλλον της ελληνικής πολιτικής κουλτούρας και της δημοκρατίας.