ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

ΟΙ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΜΙΑΣ ΙΔΕΑΣ

Η πολιτική επιστήμη είναι επιστημονικό αντικείμενο, επιχειρεί όμως και την κριτική αποτίμηση της συλλογικής μας ζωής. Συνδιαλέγεται με την πραγματικότητα γύρω μας, την άσκηση της εξουσίας, τη λυσσαλέα διεκδίκησή της, την παραπλάνηση και τις ποικίλες χειραγωγήσεις κάθε είδους αξιών που ενυπάρχουν σ' αυτόν τον αγώνα. Ο όρος πολιτική επιστήμη έρχεται από τα αρχαία χρόνια και απαντάται για πρώτη φορά στον Πολιτικό του Πλάτωνα, η διαδρομή της ιδέας ωστόσο υπήρξε πολυκύμαντη και διατρέχει την εξέλιξη της ευρωπαϊκής σκέψης.

Το ανά χείρας βιβλίο εξιστορεί τις περιπέτειες της ιδέας της πολιτικής επιστήμης. Από τον Αριστοτέλη στον Κικέρωνα και αργότερα στη μεσαιωνική φιλοσοφία, από την επανάσταση στην αντίληψη της πολιτικής επιστήμης που συντελείται από τον Μποντέν, ώς τον Χομπς, τον Λοκ και τον Μοντεσκιέ και τέλος ώς τον σταδιακό μετασχηματισμό της πολιτικής επιστήμης σε πανεπιστημιακό αντικείμενο από τα τέλη του 19ου αιώνα. Μέσα από την ανασκόπηση της διαδρομής αυτής καταφαίνεται ότι η πολιτική επιστήμη υπήρξε ουσιαστικά "αμερικανική και μεταπολεμική επιστήμη", διαπίστωση που οδηγεί τον συγγραφέα σε κριτικές αποτιμήσεις.

Από τα μέσα της δεκαετίας του '70, το αντικείμενο της πολιτικής επιστήμης εμπλουτίζεται συνεχώς. Αναδεικνύεται η ζωτικότητά της εν μέσω των άλλων κοινωνικών επιστημών και η ικανότητά της να ανταποκρίνεται στις νέες προκλήσεις, τις οποίες ενσωματώνει με τρόπους που ανανεώνουν το πεδίο της έρευνας και τον θεωρητικό προβληματισμό.

Ο συγγραφέας εξετάζει τις αδυναμίες (πειρασμοί φορμαλιστικών προσεγγίσεων και πολυδιάσπαση) και τα επιτεύγματα (μελέτη της δημοκρατίας, ικανότητα πρόσληψης νέων θεματολογιών, καλλιέργεια κριτικού λόγου) της πολιτικής επιστήμης.

Η αφήγηση του συγγραφέα, τέλος, εικονογραφείται με τρεις μελέτες αφιερωμένες σε σημαντικούς σύγχρονους εκπροσώπους των επί μέρους κλάδων της πολιτικής επιστήμης: της πολιτικής θεωρίας, των διεθνών σχέσεων και της συγκριτικής πολιτικής. Παρουσιάζεται η πολιτική σκέψη του Μάικλ Γουόλζερ, η πολιτική επιστήμη ως κριτική της πολιτικής κατά τον Στάνλεϋ Χόφμαν και το έργο του Σάμιουελ Χάντιγκτον πριν από τη Σύγκρουση των Πολιτισμών.