ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ 1821

ΜΕ ΜΙΑΝ ΓΝΩΜΗΝ ΟΜΟΦΩΝΩΣ ΑΠΕΦΑΣΙΣΑΜΕΝ ΝΑ ΛΑΒΩΜΕΝ ΤΑ ΑΡΜΑΤΑ

Δύο περίπου αιώνες από την έναρξη της Επανάστασης του 1821 ή ακριβέστερα 192 χρόνια από το σημαντικό αυτό γεγονός της ιστορίας του νεότερου Ελληνισμού, που επηρέασε καταλυτικά τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις όχι μόνο στον ελληνικό χώρο αλλά σε όλο τον ευρωπαϊκό κόσμο, είναι μία πρώτης τάξης ευκαιρία για αναστοχασμό και εκ νέου ανάγνωση των κειμένων της θυελλώδους εκείνης περιόδου. Στις αρχές του 19ου αιώνα με την Ιερή Συμμαχία να ορίζει κατά μείζονα λόγο τις τύχες των λαών, οι πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις του Ελληνισμού αποφάσισαν να συσπειρωθούν δυναμικά γύρω από τη Φιλική Εταιρεία, και όλοι μαζί να μετουσιώσουν σε πραγματικότητα τον πολύχρονο πόθο των Ελλήνων για ελευθερία και ανεξάρτητη εθνική εστία.

Είναι γνωστό ότι η έρευνα και μελέτη του κεφαλαίου της Επανάστασης του 1821 δεν είναι μία απλή και εύκολη υπόθεση και αυτό, διότι έχουν πληθύνει οι αρχειακές πηγές που είδαν τον τελευταίο καιρό το φως της δημοσιότητας, επίσης ενδιάμεσα έχουν αποθησαυρισθεί πολλές συνθέσεις και εκτιμήσεις σύγχρονων ιστορικών για την επίμαχη περίοδο και τέλος έχουν υπάρξει αρκετές διεπιστημονικές προσεγγίσεις επιμέρους πτυχών του επαναστατικού φαινομένου, όπως αυτό εκφράσθηκε ποικιλοτρόπως κατά τη διάρκεια του αρχόμενου 19ου αιώνα, με συνέπεια πολλές φορές να μην είναι αντικειμενικά δυνατή η συνεξέταση και συνακόλουθη αξιοποίηση όλου του πλούσιου αυτού αμητού πληροφοριών.

Έτσι, στόχος του ανά χείρας έργου είναι η τεκμηρίωση και ανάδειξη του πολυαίμακτου εγχειρήματος του Ελληνισμού να καταλύσει τον οθωμανικό ζυγό μέσα κυρίως από τρία κομβικά επεισόδια, που σχετίζονται αφενός άμεσα με τη Μεσσηνία και τους αγωνιστές της και αφετέρου με την εξέλιξη και επιβολή της Επανάστασης σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο, προβάλλοντας ανάγλυφα τις πολιτικές και κοινωνικές όψεις της ριζοσπαστικής αυτής ανακατάταξης.