Η ανά χείρας δοκιμή δεν επιχειρεί να παράσχει απαντήσεις για το νόημα του εαυτού. Αποδίδει, όμως, κατά το δυνατόν, μια συζήτηση που επεισέρχεται, ενδεικτικά και μόνο, στο χώρο της θεολογίας και της φιλοσοφίας, προκειμένου να δεξιωθεί όψεις του εαυτού κατά την ανωτέρω θεώρηση. Προβάλλει, δηλαδή, το ανθρωπολογικό μοντέλο με βάση τη διαλεκτική που αναπτύσσεται μεταξύ ενός μεταμοντέρνου φιλοσόφου και ενός θεολόγου και ποιητή του Βυζαντίου. Δεν παραμένει, όμως, σε αυτά τα όρια. Προσπαθεί να θέσει νέα ερωτήματα, τα οποία αναδεικνύουν διαρκώς την υπαρξιακή αναζήτηση του σύγχρονου ανθρώπου, προβάλλοντας τη ρήξη με τη βεβαιότητα.
Σε αυτή τη δοκιμή αφέθηκαν οι επιστήμες της ψυχής μέχρι να ρευστοποιηθεί και το τελευταίο όριο του εαυτού. Αυτή η προσπάθεια παραδόθηκε στην κύρτωση μιας ανένταχτης πορείας, αφαιρώντας ταυτόχρονα όλη την έκτασή της. Η αμφιβολία και η υποψία, η εκκρεμότητα και η απορία, ως εργαλεία συζήτησης, τίθενται ως εγγενή γεννήματα-παρακολουθήματα αυτής της προσπάθειας, αναιρώντας διαρκώς τις εγγενείς βλέψεις μιας ομοιότροπης κίνησης του ανθρώπου. Καρπός αυτής της πρότασης φαίνεται να είναι η αδυναμία να αποτιμηθεί διεξοδικά κάθε εντελέχεια, που προκύπτει κατά την αναζήτηση της ύπαρξης. Εκείνο που μένει, τελικά, ...μοιάζει να 'ναι το απείκασμα μιας στιγμής, που μας αφήνει πάντα σιωπηλούς.
Η ανά χείρας δοκιμή δεν επιχειρεί να παράσχει απαντήσεις για το νόημα του εαυτού. Αποδίδει, όμως, κατά το δυνατόν, μια συζήτηση που επεισέρχεται, ενδεικτικά και μόνο, στο χώρο της θεολογίας και της φιλοσοφίας, προκειμένου να δεξιωθεί όψεις του εαυτού κατά την ανωτέρω θεώρηση. Προβάλλει, δηλαδή, το ανθρωπολογικό μοντέλο με βάση τη διαλεκτική που αναπτύσσεται μεταξύ ενός μεταμοντέρνου φιλοσόφου και ενός θεολόγου και ποιητή του Βυζαντίου. Δεν παραμένει, όμως, σε αυτά τα όρια. Προσπαθεί να θέσει νέα ερωτήματα, τα οποία αναδεικνύουν διαρκώς την υπαρξιακή αναζήτηση του σύγχρονου ανθρώπου, προβάλλοντας τη ρήξη με τη βεβαιότητα.
Σε αυτή τη δοκιμή αφέθηκαν οι επιστήμες της ψυχής μέχρι να ρευστοποιηθεί και το τελευταίο όριο του εαυτού. Αυτή η προσπάθεια παραδόθηκε στην κύρτωση μιας ανένταχτης πορείας, αφαιρώντας ταυτόχρονα όλη την έκτασή της. Η αμφιβολία και η υποψία, η εκκρεμότητα και η απορία, ως εργαλεία συζήτησης, τίθενται ως εγγενή γεννήματα-παρακολουθήματα αυτής της προσπάθειας, αναιρώντας διαρκώς τις εγγενείς βλέψεις μιας ομοιότροπης κίνησης του ανθρώπου. Καρπός αυτής της πρότασης φαίνεται να είναι η αδυναμία να αποτιμηθεί διεξοδικά κάθε εντελέχεια, που προκύπτει κατά την αναζήτηση της ύπαρξης. Εκείνο που μένει, τελικά, ...μοιάζει να 'ναι το απείκασμα μιας στιγμής, που μας αφήνει πάντα σιωπηλούς.
ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΝΑΙ ΤΑΧΑ Ο ΕΑΥΤΟΣ;BKS.0358453BKS.0358453ΜΑΝΤΖΑΝΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΜΑΝΤΖΑΝΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣΦΙΛΟΣΟΦΙΑΚατηγορία: ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ •ΜΑΝΤΖΑΝΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ στην κατηγορία ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ISBN: 978-960-527-757-4 Συγγραφέας: ΜΑΝΤΖΑΝΑΡΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Εκδοτικός οίκος: ΑΡΜΟΣ Σελίδες: 120 Διαστάσεις: 14Χ21 Ημερομηνία Έκδοσης: Μάιος 2013 Η ανά χείρας δοκιμή δεν επιχειρεί να παράσχει απαντήσεις για το νόημα του εαυτού. Αποδίδει, όμως, κατά το δυνατόν, μια συζήτηση που επεισέρχεται, ενδεικτικά και μόνο, στο χώρο της θεολογίας και της φιλοσοφίας, προκειμένου να δεξιωθεί όψεις του εαυτού κατά την ανωτέρω θεώρηση. Προβάλλει, δηλαδή, το ανθρωπολογικό μοντέλο με βάση τη διαλεκτική που αναπτύσσεται μεταξύ ενός μεταμοντέρνου φιλοσόφου και ενός θεολόγου και ποιητή του Βυζαντίου. Δεν παραμένει, όμως, σε αυτά τα όρια. Προσπαθεί να θέσει νέα ερωτήματα, τα οποία αναδεικνύουν διαρκώς την υπαρξιακή αναζήτηση του σύγχρονου ανθρώπου, προβάλλοντας τη ρήξη με τη βεβαιότητα. Σε αυτή τη δοκιμή αφέθηκαν οι επιστήμες της ψυχής μέχρι να ρευστοποιηθεί και το τελευταίο όριο του εαυτού. Αυτή η προσπάθεια παραδόθηκε στην κύρτωση μιας ανένταχτης πορείας, αφαιρώντας ταυτόχρονα όλη την έκτασή της. Η αμφιβολία και η υποψία, η εκκρεμότητα και η απορία, ως εργαλεία συζήτησης, τίθενται ως εγγενή γεννήματα-παρακολουθήματα αυτής της προσπάθειας, αναιρώντας διαρκώς τις εγγενείς βλέψεις μιας ομοιότροπης κίνησης του ανθρώπου. Καρπός αυτής της πρότασης φαίνεται να είναι η αδυναμία να αποτιμηθεί διεξοδικά κάθε εντελέχεια, που προκύπτει κατά την αναζήτηση της ύπαρξης. Εκείνο που μένει, τελικά, ...μοιάζει να 'ναι το απείκασμα μιας στιγμής, που μας αφήνει πάντα σιωπηλούς. ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΝΑΙ ΤΑΧΑ Ο ΕΑΥΤΟΣ;
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση