ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1948 - 1988

ΣΑΝΙΔΕΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Κάποιος τρέχει να βγει και πέφτει σ αδιέξοδα
εκεί και τα τραίνα καθημαγμένα κι ο τραμβαγέρης αεροβάτης
κι ο άλλος δρασκελίζει εκατομμύρια σκάλες στην τελευταία
του ξέφυγε ο ουρανός
αυτός με το δρεπάνι κάτω τι καραδοκεί;
την υποχθόνια χλόη που αύριο θα ξαναφυτρώσει δίχως πρόφαση
ακόμα και τα σπίτια δεν τα συγκρατείς γίνονται κάστρα μεσαιωνικά
και τότε ο μηχανικός να ορμά κρατώντας νέα σχέδια ο γεωμέτρης
να χαράζει παραλλήλους
να κι ένας που γλιστρά γυρεύοντας ένα κομμάτι απόλυτου
τώρα θα ανασηκώσει και την τελευταία στέγη σαν ν ανοίγει μια
καταπακτή
πριν το προλάβει ο ανέκκλητος κατακλυσμός της ύλης.

ΣΕΛ.144