Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, στον Πολιτικό, για τη φροντίδα της ψυχής είναι απαραίτητη η γνήσια, καθαρή επιστημονική γνώση, αλλά χρειάζεται, για την επιμέλεια των αμέτρητων ατομικών παραλλαγών, και η προσωπική τέχνη, κατά το παράδειγμα του υφαντουργού, ο οποίος ξέρει να διαπλέκει αρμονικά τις αντίρροπες τάσεις.
Ο Φρόυντ λέει, το 1910, ότι η ψυχαναλυτική τεχνική δεν είναι ίδια για τη θεραπεία κάθε νεύρωσης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι για κάποιες ψυχικές δομές ή για ορισμένες φάσεις της θεραπείας είναι απαραίτητη μια πιο ενεργητική, ενισχυτική παρουσία εκ μέρους του ψυχαναλυτή, τουλάχιστον μέχρι να υποχωρήσουν κάποιες άμυνες που δεν επιτρέπουν την αναλυτική πρόσβαση. Με αυτή την αφετηρία, τίθεται το ερώτημα των σχέσεων της ψυχανάλυσης με μια από τις σύγχρονες παραλλαγές της: την ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία.
Ο ψυχαναλυτής, σύγχρονος υφαντουργός-πολιτικός, οφείλει να διαθέτει τη σφαιρική γνώση αλλά και την τέχνη να αρθρώνει, μέσω του νοήματος, αντικρουόμενα και ασυνείδητα στοιχεία, σε μια μοναδική κάθε φορά συνάντηση με κάποιον θεραπευόμενο, επιλέγοντας κάποια μορφή θεραπευτικής προσέγγισης.
Πέντε ψυχαναλυτές, μέλη της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, διατρέχουν τις σχέσεις ανάμεσα στην ψυχανάλυση και την ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, αναψηλαφώντας τα κοινά τους σημεία, τις διαφορές τους, τη συμπληρωματικότητά τους, με γνώμονες πάντα τόσο τη συνοχή και συνέπεια της ψυχαναλυτικής προσέγγισης, όσο και τη μοναδικότητα του υποκειμένου.
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, στον Πολιτικό, για τη φροντίδα της ψυχής είναι απαραίτητη η γνήσια, καθαρή επιστημονική γνώση, αλλά χρειάζεται, για την επιμέλεια των αμέτρητων ατομικών παραλλαγών, και η προσωπική τέχνη, κατά το παράδειγμα του υφαντουργού, ο οποίος ξέρει να διαπλέκει αρμονικά τις αντίρροπες τάσεις.
Ο Φρόυντ λέει, το 1910, ότι η ψυχαναλυτική τεχνική δεν είναι ίδια για τη θεραπεία κάθε νεύρωσης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι για κάποιες ψυχικές δομές ή για ορισμένες φάσεις της θεραπείας είναι απαραίτητη μια πιο ενεργητική, ενισχυτική παρουσία εκ μέρους του ψυχαναλυτή, τουλάχιστον μέχρι να υποχωρήσουν κάποιες άμυνες που δεν επιτρέπουν την αναλυτική πρόσβαση. Με αυτή την αφετηρία, τίθεται το ερώτημα των σχέσεων της ψυχανάλυσης με μια από τις σύγχρονες παραλλαγές της: την ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία.
Ο ψυχαναλυτής, σύγχρονος υφαντουργός-πολιτικός, οφείλει να διαθέτει τη σφαιρική γνώση αλλά και την τέχνη να αρθρώνει, μέσω του νοήματος, αντικρουόμενα και ασυνείδητα στοιχεία, σε μια μοναδική κάθε φορά συνάντηση με κάποιον θεραπευόμενο, επιλέγοντας κάποια μορφή θεραπευτικής προσέγγισης.
Πέντε ψυχαναλυτές, μέλη της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, διατρέχουν τις σχέσεις ανάμεσα στην ψυχανάλυση και την ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, αναψηλαφώντας τα κοινά τους σημεία, τις διαφορές τους, τη συμπληρωματικότητά τους, με γνώμονες πάντα τόσο τη συνοχή και συνέπεια της ψυχαναλυτικής προσέγγισης, όσο και τη μοναδικότητα του υποκειμένου.
ΠΕΝΤΕ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣBKS.0307977BKS.0307977ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟΨΥΧΟΛΟΓΙΑΚατηγορία: ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ •ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ στην κατηγορία ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ISBN: 960-03-3648-2 Συγγραφέας: ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ Εκδοτικός οίκος: ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ Σειρά: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ Σελίδες: 104 Ημερομηνία Έκδοσης: 2003 Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, στον Πολιτικό, για τη φροντίδα της ψυχής είναι απαραίτητη η γνήσια, καθαρή επιστημονική γνώση, αλλά χρειάζεται, για την επιμέλεια των αμέτρητων ατομικών παραλλαγών, και η προσωπική τέχνη, κατά το παράδειγμα του υφαντουργού, ο οποίος ξέρει να διαπλέκει αρμονικά τις αντίρροπες τάσεις. Ο Φρόυντ λέει, το 1910, ότι η ψυχαναλυτική τεχνική δεν είναι ίδια για τη θεραπεία κάθε νεύρωσης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι για κάποιες ψυχικές δομές ή για ορισμένες φάσεις της θεραπείας είναι απαραίτητη μια πιο ενεργητική, ενισχυτική παρουσία εκ μέρους του ψυχαναλυτή, τουλάχιστον μέχρι να υποχωρήσουν κάποιες άμυνες που δεν επιτρέπουν την αναλυτική πρόσβαση. Με αυτή την αφετηρία, τίθεται το ερώτημα των σχέσεων της ψυχανάλυσης με μια από τις σύγχρονες παραλλαγές της: την ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία. Ο ψυχαναλυτής, σύγχρονος υφαντουργός-πολιτικός, οφείλει να διαθέτει τη σφαιρική γνώση αλλά και την τέχνη να αρθρώνει, μέσω του νοήματος, αντικρουόμενα και ασυνείδητα στοιχεία, σε μια μοναδική κάθε φορά συνάντηση με κάποιον θεραπευόμενο, επιλέγοντας κάποια μορφή θεραπευτικής προσέγγισης. Πέντε ψυχαναλυτές, μέλη της Ελληνικής Ψυχαναλυτικής Εταιρείας, διατρέχουν τις σχέσεις ανάμεσα στην ψυχανάλυση και την ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, αναψηλαφώντας τα κοινά τους σημεία, τις διαφορές τους, τη συμπληρωματικότητά τους, με γνώμονες πάντα τόσο τη συνοχή και συνέπεια της ψυχαναλυτικής προσέγγισης, όσο και τη μοναδικότητα του υποκειμένου. ΠΕΝΤΕ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΕΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΗΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση