ΠΑΡΑ ΦΥΣΗ

ΠΩΣ Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΕΓΙΝΑΝ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ

Ο Πέτρος Αργυρίου είναι από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς. Το έργο του επεκτείνεται σε πολλαπλά πεδία όπου έχει αντιπαρατεθεί σφόδρα με καθεστηκυίες αντιλήψεις χωρίς να φοβάται ποτέ το κόστος. Οι εξελίξεις έχουν την κακή συνήθεια να δικαιώνουν πολλές από τις εκτιμήσεις του. Φέτος κλείνει τη δεύτερη του δεκαετία ανελλιπούς συγγραφικού έργου. Από σχεδόν όλα τα είδη λογοτεχνίας μέχρι τις εκτεταμένες του αναλύσεις για την πολιτική, τη γεωπολιτική και το παρασκήνιο των παγκοσμίων πολιτικών δημόσιας υγείας, ο Αργυρίου αποτελεί μια εξαίρεση στον κανόνα του κομφορμισμού.

Ιδιαίτερα στον τομέα του παρασκηνίου των πολιτικών δημόσιας υγείας στον οποίο έχει αφιερώσει και τα τρία του τελευταία του βιβλία, ο Αργυρίου έχει δημιουργήσει τη δική του σχολή σκέψης. Και αυτό δεν είναι παράδοξο για έναν άνθρωπο που δε δίστασε να πετάξει την εξασφάλιση που θα του έδινε η ιατρική σχολή και τους κόπους που πέρασε για να εισέλθει σε αυτήν, όταν διακρίβωσε τη βαθειά παθολογία που τη διέπει.