ΠΑΛΙΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ

Μέσα στο Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης στη Βιέννη, καθισμένος απέναντι από τον 'Ανθρωπο με τη λευκή γενειάδα του Τιντορέτο, ο γηραιός μουσικοκριτικός Ρέγκερ περιμένει τον φίλο του 'Ατσμπαχερ, τον αφηγητή, που, έχοντας φτάσει νωρίτερα στο ραντεβού, τον παρατηρεί με την άκρη του ματιού του από τη διπλανή αίθουσα. Εδώ ξεκινά αυτή η «κωμωδία» (ο Μπέρνχαρντ διαλέγει πάντοτε προσεκτικά τους υποτίτλους του), που δεν είναι άλλη από την κωμωδία της τέχνης, των καλλιτεχνών, των συγγραφέων, των φιλοσόφων, των συνθετών, τους οποίους ο συγγραφέας στέλνει διαδοχικά στην πυρά με ενθουσιώδη σκληρότητα.