ΟΤΑΝ ΗΧΟΥΝ ΤΑ ΚΥΜΒΑΛΑ

Η ζωή όλων θα ανατραπεί, όταν τη μέρα της 17ης Νοεμβρίου 1974 η μικρή Όλγα με τον εύθραυστο ψυχισμό θα παρερμηνεύσει ένα συμβάν στο οποίο γίνεται μάρτυρας εντελώς τυχαία. Αμέσως αυτό θα γονιμοποιήσει ανεξέλεγκτα συναισθήματα, που θα την εγκλωβίσουν σε μια δική της, νοσηρή πραγματικότητα. Θα περπατήσει έτσι στα μονοπάτια της εκδίκησης, παρασύροντας όσους βρίσκονται στο δρόμο της. Κανείς δε θα μπορεί να ξεφύγει από αυτό τον εφιάλτη, αφού κανείς δε γνωρίζει ποιος κρύβεται πίσω του. Κι όμως, υπάρχει κάτι που πρέπει να ανακαλύψουν για να σωθούν.

Θα τα καταφέρουν πριν να είναι αργά;

«Κάτι συνέβη έτσι ξαφνικά, λες και φύσηξε μανιασμένος αέρας και σκόρπισε το μεταξένιο σύννεφο που τύλιγε την καθεμιά τους, χρόνια τώρα. Σαν από ήχο ενός κύμβαλου, έσπασε η ηρεμία και η σιωπή.

Θαρρείς και κομματιάστηκε ένας τεράστιος καθρέφτης.

Είδαν τι κρυβόταν πίσω του και τρόμαξαν. Μάτωσαν από πόνο και αγανάκτηση. Ο αέναος χρόνος κλείστηκε μέσα σε λίγες στιγμές, φτιάχνοντας μια σύνθεση από θύτες και θύματα συγχρόνως.

Όταν καταλάγιασε ο κουρνιαχτός, για ένα πράγμα ήταν σίγουρες, πως ό, τι κι αν ακολουθήσεις, συναίσθημα ή λογική, θα πληγώσεις και θα πληγωθείς, αλλά με μια μικρή διαφορά: επειδή η λογική δεν είναι πάντα προς ίδιον όφελος, ίσως πληγώνει λιγότερο».