ΟΙ ΘΕΟΙ ΤΗΣ ΜΠΑΛ ΣΑΓΚΟΘ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ ΚΘΟΥΛΟΥ Β

«Μα δεν είναι αυτούς που φοβάμαι, αλλά τον Γκόθαν, που αυτή τη στιγμή είτε σέρνεται σαν σιχαμερό φίδι μες στις μαύρες σήραγγες, είτε σχεδιάζει αποτρόπαιες πράξεις σε κάποια απ’ τις μυστικές του αίθουσες. Στις σπηλιές, βαθιά στους λόφους όπου οδηγούν οι σήραγγες, εξασκεί τρομαχτική κι ανίερη μαγεία. Για πειραματόζωα χρησιμοποιεί ζώα -ερπετά, αράχνες, μεγάλους πιθήκους- ερυθρόδερμους αιχμαλώτους μα και ανθρώπους της ίδιας του της φυλής. Βαθιά στα φρικιαστικά σπήλαια φτιάχνει κτήνη από ανθρώπους και ανθρωποειδή από κτήνη, αναμειγνύοντας το κτηνώδες και το ανθρώπινο σε μια τρομαχτική δημιουργία. Κανείς δεν τολμά να μαντέψει τις τερατωδίες που έχουν γεννηθεί στο σκοτάδι, ή τις μορφές του τρόμου και της βλασφημίας που απέκτησαν οντότητα όλα αυτά τα χρόνια που ο Γκόθαν επιδίδεται στις αποκρουστικές του πράξεις. Γιατί, δεν είναι σαν τους άλλους ανθρώπους, κι έχει ανακαλύψει το μυστικό της αιωνιότητας. Μέχρι που έφερε στη ζωή ένα πλάσμα που ακόμη κι αυτός φοβάται - το τερατώδες, θανατηφόρο, ακατονόμαστο Πράγμα που κρατά αλυσοδεμένο στο μακρινότερο σπήλαιο, όπου άλλο ανθρώπινο πόδι δεν έχει πατήσει εκτός απ' το δικό του. Θα το ελευθέρωνε για να το χρησιμοποιήσει εναντίον μου, αν τολμούσε...»