ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ 1940

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ

Μικρή και ταπεινή η ιστορία του. Μας την αφηγείται ο ίδιος. Το πώς ξεκίνησε, τι τον φλόγισε, και πως βήμα-βήμα έγραψε το δικό του οδοιπορικό μέσα στη βροχή, τη λάσπη, το κρύο, την πείνα, την κούραση, την νύστα, τις κακουχίες. . . Το πόσο επηρέασε ο απλός τρόπος της ανιδιοτελούς προσφοράς του, το ταπεινό, ολόψυχο δόσιμό του στην ιδέα, στις αξίες, στο όραμα, την όλη του στάση ζωής, την κοσμοθεωρία του, το πώς γαλούχησε εμάς τα παιδιά του, είναι κάτι που κραύγαζε από μακριά και κυμάτιζε σαν σημαία και ήταν το σήμα κατατεθέν του για όλους όσους τον ζήσαμε.