Ο ΠΟΙΜΕΝΑΣ

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ

...Υπέκυψες εκεί για να ξαναζήσεις αλλού και καλά έκανες, αφού όλα αυτά που είναι υπερβολικά ελαφρά ή που οδυνηρά επιβάλλονται, στριφογυρίζουν, στροβιλίζονται και τελικά επιστρέφουν στον τάφο. Η ζωή, όπως η αγάπη είναι άχρηστη εάν, ασταμάτητα η φλόγα της δεν ανασκαλεύεται. Έχω πεθάνει εκατό φορές, ζητιανεύοντας, περπατώντας, πέφτοντας, κλαίγοντας και όμως, κοίταξέ με, είμαι εδώ μαζί σου, γαλήνιος, ευχαριστημένος, που σου μιλώ για τους αδιάκοπους αγώνες μου, έτοιμος να ξαναγεννηθώ μαζί σου και πάλι να ξαναρχίσω. Στην πραγματικότητα, το μονοπάτι της καρδιάς δεν υπάρχει έξω, δεν θα το βρεις, αλλά πήγαινε για περίπατο παιδί μου, κλείσε τα μάτια σου και άκου την καρδιά του σύμπαντος, είναι μέσα σου και αντηχεί.