Ο ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ 1299-1922

ΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΟΠΛΙΣΜΟΣ - ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΜΑΧΗΣ -ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

Η παρούσα μελέτη εξετάζει το ρόλο του Οθωμανικού Στρατού από την ίδρυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έως τις αρχές του 20ου αιώνα.

Η στρατιωτική παράδοση των τουρκικών φυλών ήταν η μεγαλύτερη κληρονομιά που αυτές μετέφεραν από τις στέπες της Μογγολίας, από τις περιοχές που περιβάλλονται από την οροσειρά Τιέν, και τη λίμνη Αράλη κινούμενες ομαδικά προς τα δυτικά. Υποτάσσοντας Πέρσες, ’ραβες και Βυζαντινούς, εξελίχθηκαν σε μια πανίσχυρη αυτοκρατορία.

Ο οθωμανικός στρατός αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά του Οθωμανικού Κράτους και το ίδιο το κράτος ως ο σημαντικότερος παράγοντας της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής εξέλιξής του. Οι Οθωμανοί, χάρη στην πολεμική τους ισχύ που προερχόταν από τη στρατιωτική τους ανδρεία, τη δύναμη των όπλων τους και την ικανότητά τους για μάχες ανοιχτού πεδίου, κυβέρνησαν την ανατολική Ευρώπη, τη δυτική Ασία και το μεγαλύτερο μέρος του Μαγκρέμπ, έχοντας υπό την κυριαρχία τους χώρες με πολύ διαφορετικές πολιτισμικές και θρησκευτικές παραδόσεις.

Επίσης εξετάζεται η σταδιακή μετεξέλιξη του οπλισμού και οι ακολουθητέες πολεμικές τακτικές μάχης των Οθωμανών, από τις απαρχές της γένεσης του Οσμανικού Εμιράτου, από τότε δηλαδή που ο Οσμάν Χαν, ο γιος του Ερντογούλ, άρχισε να ενώνει σταδιακά τα τουρκικά μπεηλίκια της Μικράς Ασίας, τα οποία οι διάδοχοί του μετέτρεψαν σε μια αχανή αυτοκρατορία, προσδιορίζοντας έτσι για έξι περίπου αιώνες τις εξελίξεις όλου του παραδοσιακού γεωπολιτικού χώρου της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, αλλά και μεγάλου μέρους της νοτιοανατολικής Ευρώπης, έως την οριστική διάλυση της αυτοκρατορίας το 1922.

Το βιβλίο ''Ο οθωμανικός στρατός'' έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό στην ελληνική βιβλιογραφία για την εξέλιξη της τουρκικής κρατικής οντότητας. Η μελέτη της δομής και της οργάνωσης του στρατιωτικού σκέλους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αναδεικνύει διαχρονικά στοιχεία, τα οποία είναι τα θεμέλια και η παράδοση του τουρκικού θεσμικού κατεστημένου. Ο μελετητής παρουσιάζει μεθοδικά και διεξοδικά τη σταδιακή μετεξέλιξη του Οθωμανικού Στρατού από θεματοφύλακα και ενσαρκωτή ολόκληρης της εθνικής ιδεολογίας που υποστήριζε η Οθωμανική Αυτοκρατορία σε ισχυρό θεσμικό στοιχείο της εθνικής ταυτότητας.