Ο ΕΡΑΣΤΗΣ ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΑ ΓΙ ΑΠΟΨΕ

"Ο εραστής που διάλεξα γι' απόψε έχει ωραία χέρια με μακριά ντελικάτα δάχτυλα και νύχια αισθητικής αρίστης. Τον έφερα στο σπίτι - πού αλλού να πηγαίναμε; Τον έβαλα στο κρεβάτι μου το παιδικό - α, ξέχασα να σας πω πως έχει και πολύ ωραία μαλλιά, ξανθά σαντρέ που πλαισιώνουν ένα άψογο πρόσωπο. Παρατήρησε ότι πιστεύει πως είμαι εύκολη στην ηδονή. Με κοιτούσε καθώς έτρωγα, είπε, κι από κει το συμπέρανε..."

Εραστές με πρόσωπα από μάρμαρο, πηλό ή σάρκα. Απλές, καθημερινές καταστάσεις που διογκώνονται, παραμορφώνονται ή διολισθαίνουν απρόσμενα στο παράλογο. Όπως σημειώνει στον πρόλογο του βιβλίου ο ποιητής Νάνος Βαλαωρίτης "το ξάφνιασμα στης Ελένης Αυγούστου το γράψιμο, είναι το πιο κοινό και αναμενόμενο συμβάν, ένα συμβάν που διασχίζει τον συμβατικό χώρο της καθημερινότητας με την άνεση μιας λεπίδας που κόβει ένα κομμάτι βούτυρο".