Ο ΑΠΡΟΘΥΜΟΣ ΦΟΝΤΑΜΕΝΤΑΛΙΣΤΗΣ

'Ανοιξα την τηλεόραση και είδα κάτι που αρχικά νόμισα πως ήταν ταινία. Μα καθώς το παρακολουθούσα, αντιλήφθηκα πως επρόκειτο για ειδήσεις. Είχα καρφώσει τα μάτια μου στην οθόνη βλέποντας να καταρρέουν, πρώτα ο ένας και μετά ο άλλος, οι Δίδυμοι Πύργοι του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου της Νέας Υόρκης. Και τότε χαμογέλασα. Ναι, όσο ποταπό κι αν ακούγεται, η πρώτη μου αντίδραση ήταν να νιώσω ξεχωριστή ευχαρίστηση. Εκείνη τη στιγμή, δεν σκεφτόμουν τα θύματα της επίθεσης όχι, με είχε απορροφήσει ο συμβολισμός του πράγματος, το γεγονός ότι κάποιος κατάφερε ένα τόσο εμφανές, ολέθριο χτύπημα στην Αμερική.

Σε κάποιο καφέ της Λαχώρης ένας νεαρός Πακιστανός πιάνει κουβέντα σε έναν σιωπηλό και ανήσυχο Αμερικανό... Ο χειμαρρώδης, αποκαλυπτικός μονόλογός του οδηγεί σε μια αναπάντεχη εξέλιξη.