Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ

Ξεκινώντας από το ερώτημα της εν γένει σημασίας της μουσικής και βασιζόμενος σε νέες διεπιστημονικές έρευνες, ο συγγραφέας εξετάζει στο πρώτο μέρος του βιβλίου τα κύρια δεδομένα μιας «ανθρωπιστικής μουσικής»: τη μουσική ως γλώσσα παθών και συναισθημάτων, τα μουσικά πορτρέτα, τον ηθικό προορισμό της τέχνης του ήχου, τη σχέση μουσικής και αστρολογίας, την ιδέα της μουσικής ως παγκόσμιας γλώσσας.

Η μουσική σαν ηχητική γλώσσα του έρωτα απασχολεί τον συγγραφέα στο δεύτερο μέρος του βιβλίου, όπου βάσει του μουσικού θεάτρου του Mozart, της ενόργανης μουσικής του Beethoven, της μουσικής για πιάνο του Schumann, των μουσικών δραμάτων του Wagner, της Σαλώμης του Richard Strauss και πολλών άλλων νεότερων έργων, τεκμηριώνεται για πρώτη φορά η εξέλιξη των αντιλήψεων για τη σχέση της μουσικής με τον έρωτα από τον 17ο αιώνα μέχρι σήμερα.