ΜΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΒΙΑΣΤΙΚΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Μια μαργαρίτα! Πώς ζει στο τσιμέντο; Θέλει χώμα, θα την φροντίσουμε. Εσείς μένετε εδώ; Είστε ο Κουρέας και δεν γνωριστήκαμε ποτέ; Εμένα με λένε Αναστάση, εκείνη είναι η Ελένη, εσείς είστε η Χριστίνα; Τη μαργαρίτα δεν θα την αφήσουμε να πεθάνει.

Τώρα είμαστε όλοι εδώ! Και αμέσως όλοι άρχισαν να βοηθούν τη μαργαρίτα. Κάποιοι ορκίστηκαν ότι στα πόδια των ανθρώπων έβλεπαν ξωτικά και νεράιδες να βοηθούν, πως το τσιμέντο βοήθησε να το σπάσουν ένα ζώο αόρατο, χοντρό σαν ρινόκερος. Αλλά, όπως συμβαίνει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις, επειδή όλα αυτά δεν τα είδαν οι περισσότεροι, το γεγονός γρήγορα ξεχάστηκε.

Με παράρτημα επεξήγησης συμβόλων και εννοιών, ειδικά για τους γονείς.