ΜΙΑ ΑΧΡΕΙΑΣΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ

«Η διαδικασία αναθεώρησης ήταν μία κίνηση την οποία για πρώτη φορά σχεδίασαν και χειρίστηκαν σε όλη τη διαδικασία περισσότερο οι επικοινωνιολόγοι και λιγότερο οι βουλευτές και οι Συνταγματολόγοι. Έτσι εξηγούνται πολλές ιδέες και προτάσεις που κατατέθηκαν, καθώς και τακτικές που ακολουθήθηκαν. Έτσι εξηγείται και το αδιέξοδο. Μία αναθεώρηση για τα συμφέροντα ολίγων που οδήγησε σε πολώσεις και μάχες υπέρ βωμών και εστιών ανούσιων και τεχνητά κατασκευασμένων. Τρία άρθρα είναι η πεμπτουσία της προτεινόμενης αναθεώρησης. Το άρθρο 16 (μη κρατικά, μη κερδοσκοπικά ΑΕΙ), το άρθρο 24 (για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις) και το άρθρο 100 (για το Συνταγματικό Δικαστήριο). Όλες οι άλλες προτάσεις είναι περίτεχνο και ακαλαίσθητο περιτύλιγμα των τριών. Η αντίθεσή μου και στις τρεις προτάσεις αναλύεται στις παρατιθέμενες οικείες τοποθετήσεις μου στην Επιτροπή. Η πρώτη εξυπηρετεί ορατούς και αόρατους μνηστήρες, η δεύτερη ευνοεί γνωστούς και άγνωστους παρανομήσαντες, η τρίτη αποδυναμώνει τη Δικαιοσύνη. Επιφυλάξεις και αντιρρήσεις εξέφρασα και για άλλες προτάσεις. Και του κόμματός μου».

Σωκράτης Κοσμίδης