ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ

Ο ερωτας, το πανανθρωπινο αυτο συναισθημα, ειναι δυνατο να μεταλλαχθει σε αγαπη. Κατι που ειναι βαθυτερο, ουσιαστικοτερο αλλα και ανωτερο. Αποτελει οντολογικο θεμελιο του ανθρωπου. Ωστοσο, την εξελιξη της ισχυρης αυτης εκφανσης της ζωης ενδεχομενως ν' αντιστρατευθουν διαφοροι παραγοντες: Οικογενειακοι, κοινωνικοι, θρησκευτικοι, πολιτισμικοι, αλλα και αλλοι. Ομως οταν η αγαπη εχει δομηθει σε γερα θεμελια οι παραγοντες αυτοι αδυνατουν να επηρεασουν την αρμονια της. Την πορεια της. Οποτε η αγαπη ειναι αφειδωλευτη και ανεπισχετη. Η ηλιος πιο λαμπερος. Ο δρομος ανθιμος. Περαιτερω οι αντιξοοτητες που ανακυπτουν γινονται μικρες. Ησσονος σημασιας. Κι ολα οδευουν καλως.