ΜΕ ΥΦΟΣ ΙΝΔΙΑΝΟΥ

Πράσινη γραμμή, ποταμός Έβρος, Διδυμότειχο, Τριεθνές, Αϊόβα, Κρακοβία, Σενεγάλη, Αιθιοπία. Κοντολογίς, «ανθρωποσύνορα».
Η γεωγραφία σηκώνει τα χέρια ψηλά, αγριεύουν τα χόρτα, πέφτουν οι μπάρες, πέφτει και η στάθμη του νερού. Ξερόκλαδα, γυψωμένα πουκάμισα, κουρασμένα οστά. Περισσεύει το αίμα, ξεφλουδίζουν οι λέξεις, -δόντια καρφώνουν σημασίες.
Πόσα «μολονότι» ν' αντέξει μια ελεγεία; Πένθη εδώδιμα και αποικιακά.
Οπλισμένο σκυρόδεμα οι άλλοι, μονωτικό πανί εμείς. Κάπως έτσι γίνεται «σημαία» το δέρμα. Κάπως έτσι κάνει το σταυρό της η αντηλιά. Κάπως έτσι παίρνεις το ύφος Ινδιάνου και...όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Κατά τ' άλλα, ζήσαμε εμείς καλά κι οι άλλοι υπογλώσσια.