ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Ζούσαν και οι δυό παγιδευμένοι σε ένα αίσθημα μειονεξίας που τους στερούσε τις χαρές της ζωής. Εκείνος κουβαλούσε ένα τραυματικό παρελθόν, εκείνη ένα αβάστασχτο παρόν. Το όνειρο ήταν άπιαστο και για τους δυο -ή τουλάχιστον έτσι πίστευαν- μέχρι εκείνη τη μέρα του Μάη που γνωρίστηκαν τυχαία κι αγαπήθηκαν παράφορα.

Μαζί γνώρισαν έναν παράδεισο που ποτέ πριν δεν είχαν φανταστεί. Ομως, από μια παραξενιά της μοίρας, τη στιγμή που το μέλλον πρόβαλλε μπροστά τους γεμάτο ελπίδες, ορθώθηκε ανάμεσά τους το παρελθόν, αμείλικτο, απειλητικό...