ΛΥΣΣΙΑΝΑ

'Ανοιξε την πόρτα χτυπάνε παρακαλώ είπα στην γυναίκα μου από το γραφείο.
-Έφτασα! Απάντησε αυτή και έκανε γρήγορα για να φτάσει την πόρτα.Είχα μέρες και ώρες μέσα στα μεσάνυχτα για να περιγράψω έναν ήρωα του μυθιστορήματος πού είχα στα χέρια μου και προσπαθούσα να βρώ το φινάλε.
Με κούρασε πολύ. Τον ήρωα μου τον είχα φτιάξει εγώ.
Τον είχα τιμωρήσει με θάνατο, γιατί πρέπει να πεθάνει για να πληρώσει την αμαρτία, έπρεπε να βρω κάτι ξεχωριστό , γιατί το αμάρτημα του ήταν κάτι ξεχωριστό. Κλεινόμουνα ατελείωτες ώρες στο δωμάτιο μόνο η γυναίκα μου έμπαινε μέσα σαν σκιά, για να μου φέρει πότε κρύο νερό, πότε φρούτα και οπωσδήποτε τρείς-τέσσερις καφέδες την ημέρα. Ο άνθρωπος που χτύπησε εκείνη την ώρα, και δεν ρώτησε αν βρίσκομε μέσα, έκανε ένα βήμα μπροστά και άφησε να καταλάβω ότι ήρθε για κάτι σημαντικό.