ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΜΠΗ

ΙΣΩΣ

Στον κόσμο τον μαύρο για μήνες βρέθηκα
σε λίγο γκρίζο πολλές φορές αρκέστηκα
το άσπρο σαν θα φανεί μπροστά στο δρόμο σου
τούτο σε τρομάζει γιατί είσαι μόνος σου.

Το άσπρο χρώμα είναι πάντα το χρώμα της χαράς
και συ από καιρό είχες πάψει να χαμογελάς'
σήμερα χαράζει κάτι στα δυο σου τα χείλη
ίσως να μην είναι πια μαύρο το δείλι.

Ίσως, φεγγάρι, τ' αστέρια δώσουνε φως και σε σένα
ίσως τα παντζούρια σου να μην είναι πια κλεισμένα,
καιρός στη ζωή σου να φανεί λίγο φως
χωρίς να αναρωτιέσαι γιατί, τι και πώς.