ΚΑΘΕ ΕΦΤΑ ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ

Σ' έναν τόπο μοναχικό, σ' έναν κόλπο που χωρίζει τη μέσα από την έξω θάλασσα, βρίσκεται το χωριό της κυρα-Γεσθημανής, της αδελφής της της Φιγιλιάνας, των θυγατέρων της, της Βικτωρίας και της Αρετής, της ζητιάνας Μπέλκας, των Αλλόκοτων... Είναι ένας τόπος παραδείσιος μια παράξενη Ατλαντίδα, όπου ο χρόνος κινείται για εφτά χρόνια και πέντε μήνες, κι ύστερα ξαναγυρνάει πίσω, ώστε τα πάντα ν' αλλάζουν και να μένουν ίδια. Και πάρε δώσε με τον έξω κόσμο δεν έχουν ένα πανύψηλο βουνό, πέρα απ' το οποίο μαίνεται ένας αιώνιος πόλεμος, κρατάει το χωριό απομονωμένο. Μόνος ξένος, μόνος επισκέπτης, είναι ένας πραματευτής που περνάει μέσα από ένα μυστικό πέρασμα και φέρνει την πραμάτειά του, την οποία ανταλλάσσει με ό, τι διαθέτουν οι κάτοικοι. Όμως αυτός ο ονειρικός τόπος αρχίζει να απειλείται: το ηφαίστειο ψηλά στο βουνό βρυχάται, η θάλασσα κοχλάζει, το περιβάλλον καταστρέφεται, η ζωή γίνεται αβίωτη. Δεν έχουν άλλη επιλογή: πρέπει να φύγουν...

Η νουβέλα του Γιώργου Πετρέλλη είναι ένα σύγχρονο "παραμύθι", μια γοητευτική αλληγορία για τη ζωή, τον έρωτα, τα πρωτογενή στοιχεία που συνέχουν τις κοινωνίες μα κι εκείνα που λειτουργούν διαλυτικά και τις ανατρέπουν. Μιλάει με την αβίαστη, αλληγορική γλώσσα της φαντασίας για τα μεγάλα και τα διαχρονικά, δημιουργώντας ένα αφήγημα που αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη.