ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ΤΙΣ 100 ΓΛΩΣΣΕΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

...Θα θέλαμε λοιπόν να μοιραστούμε με τους αναγνώστες αυτού του βιβλίου, εκπαιδευτικούς, φοιτητές, γονείς, αλλά και τον κάθε ενδιαφερόμενο τα στοιχεία εκείνα που θα τους οδηγήσουν:
• Να παρατηρήσουν τους τρόπους με τους οποίους τα κέντρα αγωγής συνδέονται με την ιστορία και το κοινωνικό πλαίσιο.
• Να εντοπίσουν τα θεωρητικά «δάνεια» στην προσέγγιση του Reggio Emilia και το πώς αυτά ενσωματώνονται και εκφράζονται μέσα από συγκεκριμένες επιλογές και πρακτικές στα δημοτικά κέντρα βρεφικής και νηπιακής αγωγής.
• Να στοχαστούν πώς τα ονόματα των κέντρων αγωγής μπορούν να μετατραπούν σε οδηγούς για τη δημιουργία ενός εναλλακτικού προτύπου ζωής.
• Να δουν το πώς οι συνεργασίες οδηγούν σε μια παιδαγωγική του διαλόγου για όλη την κοινότητα και να προβληματιστούν αναφορικά με το αντίστοιχο πλαίσιο στον ελληνικό χώρο και πάνω σε πιθανές παιδαγωγικές προτάσεις σε σχέση με αυτό.
• Να κατανοήσουν το πώς εκφράζονται οι παιδαγωγικές αρχές στην αρχιτεκτονική και την οργάνωση του χώρου και ότι ο χώρος υποστηρίζει τις παιδαγωγικές πρακτικές. «Η αισθητική ομορφιά θεωρείται στα προσχολικά κέντρα του Reggio Emilia ως ένα σημαντικό μέρος του σεβασμού προς το παιδί και του μαθησιακού περιβάλλοντος»
• Να αναζητήσουν την ιδέα για περισσότερα ανακυκλώσιμα υλικά κατά το πρότυπο του ReMida ή την εξάπλωση του «αγγίγματος του Μίδα», διότι τα υλικά είναι οι δίαυλοι και οι φορείς των εκατό γλωσσών.
• Να πιστέψουν πως «Οι εκατό γλώσσες των παιδιών», αποτελούν στην πραγματικότητα μια μεταφορά, με σκοπό να δηλωθεί η πληθώρα των εκφραστικών μέσων, με τα οποία ένα παιδί αναπαριστά και εκφράζει ιδέες και συναισθήματα, οι πολλαπλοί τρόποι με τους οποίους κατανοεί τον κόσμο (Bennett, 2001).