ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ

Πέρασα τον καιρό μου άσκοπα,
Φύλλα βιβλίου, η ζωή μου, άκοπα,
Όπου τα ξεπέρασα με βιάση
κι έχω στην άκρη του βιβλίου φτάσει.

Η μνήμη μου φέγγει σαν κερί,
κι όλο μακραίνουν πίσω μου οι καιροί.
Τρελό κυνηγητό παίζουν οι μέρες μου,
τα Σάββατα, οι Τρίτες, οι Δευτέρες μου.

Έχασα τον καιρό μέσα απ’ τα χέρια μου,
μικρές χαρές γεμάτα τα πανέρια μου.
Μικρές χαρές και λίγες λύπες μόνο,
που ούτε χαρά μου κάνουν, ούτε πόνο.