ΙΧΝΟΣ ΚΡΑΓΙΟΝ Η ΝΥΧΤΑ

«..Mα τι τέλος πάντων κ' εκείνη αγαπούσε; Tις σκιές της δικής της φαντασίωσης που μες στο άπειρο-άπειρο κι αυτές;
Tο ίχνος του κραγιόν ίσως που στο κενό, λευκό χαρτί της ζωής της, της σημάδεψε τα ίχνη; Ίχνη που έμεναν στη νύχτα. Ίχνη πορτοκαλί, από κραγιόν που άλλοτε έβαφε, που ξέβαφε άλλοτε»

Ένα μυθιστόρημα, μια ερωτική αναζήτηση, ένα παιχνίδι με το χρόνο όπου η ηρωίδα ανατρέχει στο παρελθόν της για να εξηγήσει και να καταλάβει καλύτερα το σήμερα. Ένα μυθιστόρημα που θα σας κερδίσει και θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον σας μέχρι τις τελευταίες σελίδες του.