ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Στο έργο αυτό ο συγγραφέας εξετάζει την εξέλιξη των διαφόρων λογοτεχνικών ειδών στην αρχαία Ελλάδα από τον Όμηρο ως το νεοπλατωνικό φιλόσοφο Πλωτίνο, τον οποίο θεωρεί "ως τον τελευταίο εκπρόσωπο ενός γνήσιου και αυθεντικού ελληνισμού". Η μακρά αυτή χρονική περίοδος διαρθρώνεται σε επτά κεφάλαια:
α. Τρωικός πόλεμος - Όμηρος, β. Αρχαϊκοί χρόνοι, γ. Προς τη Δημοκρατία, δ. Θριαμβεύουσα Δημοκρατία, ε. Ιμπεριαλισμός και παρακμή της Αθήνας. στ. Τελευταίοι αγώνες για τη Δημοκρατία, ζ. Ελληνιστική και Ρωμαϊκή περίοδος.

Σε κάθε κεφάλαιο προτάσσεται το Ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται και διαμορφώνεται η Τέχνη και ακολουθούν οι συγγραφείς και τα έργα τους. Τα έργα της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας εξετάζονται τοποθετημένα στο Ιστορικό τους πλαίσιο και σε συσχετισμό με αυτό. "Σκοπός μου" γράφει ο συγγραφέας στον πρόλογό του, "δεν είναι να εξετάσω αποκλειστικά την αρχαία ελληνική λογοτεχνία και να παρουσιάσω την εξέλιξη των διαφόρων λογοτεχνικών ειδών: έπος, λυρική ποίηση, θέατρο, Ιστορία, φιλοσοφία, ρητορική", θέλησε να γράψει, συνεχίζει, μια Ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, όπου "θα προβληθούν σε πρώτο πλάνο οι συγγραφείς και τα έργα τους, αλλά το πλάνο αυτό θα έχει για φόντο την ιστορία, πολιτική, κοινωνική, καλλιτεχνική και επιστημονική, που, όπως ελπίζω, θα βοηθήσει να νιώσουμε καλύτερα πώς δημιουργήθηκαν και ποια η σημασία αυτών των συχνά γοητευτικών δημιουργημάτων του ανθρώπινου πνεύματος".