Η ΤΕΛΕΤΗ

Το ακροτελεύτιο ποίημα δίνει στο βιβλίο τον τίτλο, αλλά και εν πολλοίς το στίγμα του: αυτό ''μιας ακυρωμένης τελετής'', ενός αποκομμένου απ' τις πηγές του κόσμου, όπου καμιά μέθεξη δεν είναι νοητή, όπου καμιά σοβαρή πράξη μύησης ή εορτασμού δεν μπορεί ''να προχωρήσει'', με πρώτο και καλύτερο θύμα την ίδια την πράξη της ποίησης.

Ταυτόχρονα ωστόσο και παρ' όλα αυτά, επανέρχονται με επιμονή τα γνώριμα μοτίβα της ποίησης του Σαράκη: ο διάλογος με τους ποιητικούς προγόνους, το δέος μπροστά στο τραγικό, η εξέγερση απέναντι στα ''τερατώδη αυτονόητα''.