Η ΣΥΝΑΦΕΙΑ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΟΥ

H χριστιανική Ορθόδοξη εικονογραφία αποτελεί μία μεστή και υψηλής στάθμης θεολογική γλώσσα με κύριο άξονα την σύζευξι μορφής και φωτός, η οποία τελεσφορείται στο πρόσωπον.

Το πρόσωπον είναι η όψις του ανθρώπου, το τιμιώτερο μέρος του σώματός του, εκείνο που τον αποκαλύπτει, παράθυρο της ψυχής, διά του οποίου συντελείται η διαπροσωπική ενατένισις και κοινωνία.

Το έμφωτο πρόσωπον είναι ο τύπος της μέθεξης του κεκαθαρμένου ανθρώπου με τον Θεό. Ανακλά ως έσοπτρον διαυγές το άυλον υπερφυές φως Του, ενώ αλλοιούται θεοειδώς μορφολογικά, φωταγωγικά και οντολογικά. Αυτό το θεοειδές πρόσωπον, του οποίου αρχέτυπο είναι ο εσχατολογικός Χριστός, αποτυπώνει η χριστιανική Ορθόδοξη εικονογραφία.