Η ΣΑΡΚΑ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΗ

...Ένα πρωί η χώρα ξύπνησε χωρίς πατέρα. Ο Πάπα Ντοκ είχε λάβει τα μέτρα του και άφησε διάδοχο...
Ο γιός άνοιξε τις πύλες στην ξένη μουσική, στο χτένισμα άφρο, στα πορνοσινεμά, στις ταινίες βίας και στα ναρκωτικά...
Εκμεταλλευτήκαμε τη στιγμή για να ξεκόψουμε από τη γαλλική κουλτούρα...
γιατί στην καρδιά αυτής της αμερικάνικης χλωρίδας και πανίδας νιώθαμε πολύ διαφορετικοί από τον Γάλλο υπαρξιστή. Εμείς θέλαμε να χορεύουμε, να κερδίζουμε χρήματα χωρίς κόπο, να βγαίνουμε συνοδεύοντας φανταχτερά κορίτσια και, φυσικά να οδηγούμε αστραφτερά αυτοκίνητα. Το χολλυγουντιανό όνειρο
... Μας απασχολούσε περισσότερο το κορμί μας παρά το μυαλό.