Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ

Ο Μάιστερ ΄Εκχαρτ, Δομινικανός θεολόγος του 13ου αιώνα, θεωρείται ως ο μεγαλύτερος των Γερμανών μυστικιστών. Γεννήθηκε το 1260 στο Χοκ Χάιμ και πέθανε το 1328. Στο Τάγμα των Δομινικανών εισήλθε κατά το 1275, όπου σύντομα κέρδισε την εκτίμηση και αναγνώριση των ανωτέρων του. Εικάζεται ότι στάλθηκε συνέχεια στην Κολωνία όπου μαθήτευσε στο περίφημο Studium Generale των Δομινικανών και ύστερα ορίστηκε διαδοχικά ηγούμενος στο ΄Ερφουρτ και εφημέριος στη Θουρινγκία. Κατά το 1300 πήγε στο Παρίσι όπου απέκτησε τον τίτλο του διδάκτορα της Θεολογίας, ενώ το 1322 κλήθηκε στην έδρα του Studium Generale, στη θέση την οποία κάποτε κοσμούσε ο Αλβέρτος ο Μέγας.

Το 1326 ο αρχιεπίσκοπος της Κολωνίας μη κατανοώντας το εσωτερικό μήνυμα της πνευματικής διδασκαλίας του ΄Εκχαρτ, τον παρέπεμψε στην Ιερά Εξέταση με την κατηγορία της διάδοσης επικίνδυνων ιδεών.

Ο ΄Εκχαρτ, ο οποίος προσέφυγε στον Πάπα υποστηρίζοντας ότι δεν είναι αιρετικός, πέθανε τελικά στις 30 Απριλίου 1328. ΄Ενα σχεδόν χρόνο αργότερα στις 27 Μαρτίου 1329 ο Πάπας χαρακτήρισε ορισμένα τμήματα του έργου του ως αιρετικά. Γεγονός πάντως είναι ότι στα κηρύγματα του ΄Εκχαρτ συνέρεαν πλήθη πιστών και η επίδραση που άσκησαν αυτά στη Θεολογία της εποχής του υπήρξε σημαντικότατη.

Σήμερα, οι πνευματικοί αναζητητές ανακαλύπτουν και πάλι την εσωτερική διάσταση της διδασκαλίας του, η οποία φυσικά κάθε άλλα παρά αιρετική είναι.