Μόνο μια ιδιοφυΐα σαν τον Ουάιλντ θα μπορούσε να γράψει αυτές τις «παραδοξολογίες» και να διατυπώσει αυτούς τους υπέροχους και έξω από κάθε σύμβαση στοχασμούς. Και μόνον αυτός ως αυθεντικός ελληνολάτρης, θρεμμένος με τα νάματα των αρχαίων Ελλήνων κλασικών θα μπορούσε ως σύγχρονος αλεξανδρινός ποιητής να καταφεύγει -πάντα- στα φάρμακα της τέχνης που ξέρουν να γιατρεύουν τις πληγές, αφού «η Τέχνη ποτέ δεν μας πληγώνει». Ορκισμένος αντικομφορμιστής, αδυνατεί να συμβιβαστεί με την ασχήμια της ζωής, με την άθλια πραγματικότητα που ζούμε, γι' αυτό και στέκεται ανελέητα κριτικός απέναντι στην κυρίαρχη συμβατικότητα, τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό. Σπίθες αυτής της μεγαλοφυίας, περικλείνει και αυτός ο τόμος. Με εκπληκτική άνεση ο Ουάιλντ διασχίζει τους κόσμους του Πλάτωνα, των σοφιστών, του Σαίξπηρ ή του Μπωντλαίρ για να καταλήξει στο ουσιαστικό συμπέρασμα ότι στην τέχνη δεν υπάρχει παγκόσμια αλήθεια. Αυτό το αστραφτερό ιρλανδέζικο πνεύμα θέλησε να φιμώσει ο βρετανικός βικτωριανός φιλισταϊσμός, και τα κατάφερε εξοντώνοντας τον.
Η νίκη του όμως ήταν προσωρινή. Γιατί όπως σημειώνει ένας άλλος σημαντικός, δικός μας αυτός, ο Ναπολέων Λαπαθιώτης: «Σήμερα τα μαύρα νέφη σκόρπισαν, η φοβερή ανθρώπινη βλακεία, που, για μια στιγμή, σχεδόν θριάμβευσε, γύρω στην υπόθεσην αυτή, έχει για πάντα κατανικηθεί, κι' η φυσιογνωμία του Ουάιλντ, σαν τον ήλιο, τον κρυμμένο μεσ' τα σύννεφα, καταυγάζει, πάλι, το στερέωμα, με τη χρυσή και σταθερή του λάμψη, και τ' όνομα του θα συνδέεται, για πάντα με κάθε έννοιαν ωραίου κι' υψηλού ».
Μόνο μια ιδιοφυΐα σαν τον Ουάιλντ θα μπορούσε να γράψει αυτές τις «παραδοξολογίες» και να διατυπώσει αυτούς τους υπέροχους και έξω από κάθε σύμβαση στοχασμούς. Και μόνον αυτός ως αυθεντικός ελληνολάτρης, θρεμμένος με τα νάματα των αρχαίων Ελλήνων κλασικών θα μπορούσε ως σύγχρονος αλεξανδρινός ποιητής να καταφεύγει -πάντα- στα φάρμακα της τέχνης που ξέρουν να γιατρεύουν τις πληγές, αφού «η Τέχνη ποτέ δεν μας πληγώνει». Ορκισμένος αντικομφορμιστής, αδυνατεί να συμβιβαστεί με την ασχήμια της ζωής, με την άθλια πραγματικότητα που ζούμε, γι' αυτό και στέκεται ανελέητα κριτικός απέναντι στην κυρίαρχη συμβατικότητα, τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό. Σπίθες αυτής της μεγαλοφυίας, περικλείνει και αυτός ο τόμος. Με εκπληκτική άνεση ο Ουάιλντ διασχίζει τους κόσμους του Πλάτωνα, των σοφιστών, του Σαίξπηρ ή του Μπωντλαίρ για να καταλήξει στο ουσιαστικό συμπέρασμα ότι στην τέχνη δεν υπάρχει παγκόσμια αλήθεια. Αυτό το αστραφτερό ιρλανδέζικο πνεύμα θέλησε να φιμώσει ο βρετανικός βικτωριανός φιλισταϊσμός, και τα κατάφερε εξοντώνοντας τον.
Η νίκη του όμως ήταν προσωρινή. Γιατί όπως σημειώνει ένας άλλος σημαντικός, δικός μας αυτός, ο Ναπολέων Λαπαθιώτης: «Σήμερα τα μαύρα νέφη σκόρπισαν, η φοβερή ανθρώπινη βλακεία, που, για μια στιγμή, σχεδόν θριάμβευσε, γύρω στην υπόθεσην αυτή, έχει για πάντα κατανικηθεί, κι' η φυσιογνωμία του Ουάιλντ, σαν τον ήλιο, τον κρυμμένο μεσ' τα σύννεφα, καταυγάζει, πάλι, το στερέωμα, με τη χρυσή και σταθερή του λάμψη, και τ' όνομα του θα συνδέεται, για πάντα με κάθε έννοιαν ωραίου κι' υψηλού ».
Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣBKS.0047083BKS.0047083WILDE OSCARWILDE OSCARΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΚατηγορία: ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ •WILDE OSCAR στην κατηγορία ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ISBN: 960-303-078-3 Συγγραφέας: WILDE OSCAR Εκδοτικός οίκος: ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ Μετάφραση: ΣΑΚΚΕΤΑΣ ΘΑΝΟΣ Σελίδες: 128 Ημερομηνία Έκδοσης: 1999 Μόνο μια ιδιοφυΐα σαν τον Ουάιλντ θα μπορούσε να γράψει αυτές τις «παραδοξολογίες» και να διατυπώσει αυτούς τους υπέροχους και έξω από κάθε σύμβαση στοχασμούς. Και μόνον αυτός ως αυθεντικός ελληνολάτρης, θρεμμένος με τα νάματα των αρχαίων Ελλήνων κλασικών θα μπορούσε ως σύγχρονος αλεξανδρινός ποιητής να καταφεύγει -πάντα- στα φάρμακα της τέχνης που ξέρουν να γιατρεύουν τις πληγές, αφού «η Τέχνη ποτέ δεν μας πληγώνει». Ορκισμένος αντικομφορμιστής, αδυνατεί να συμβιβαστεί με την ασχήμια της ζωής, με την άθλια πραγματικότητα που ζούμε, γι' αυτό και στέκεται ανελέητα κριτικός απέναντι στην κυρίαρχη συμβατικότητα, τον υποκριτικό καθωσπρεπισμό. Σπίθες αυτής της μεγαλοφυίας, περικλείνει και αυτός ο τόμος. Με εκπληκτική άνεση ο Ουάιλντ διασχίζει τους κόσμους του Πλάτωνα, των σοφιστών, του Σαίξπηρ ή του Μπωντλαίρ για να καταλήξει στο ουσιαστικό συμπέρασμα ότι στην τέχνη δεν υπάρχει παγκόσμια αλήθεια. Αυτό το αστραφτερό ιρλανδέζικο πνεύμα θέλησε να φιμώσει ο βρετανικός βικτωριανός φιλισταϊσμός, και τα κατάφερε εξοντώνοντας τον. Η νίκη του όμως ήταν προσωρινή. Γιατί όπως σημειώνει ένας άλλος σημαντικός, δικός μας αυτός, ο Ναπολέων Λαπαθιώτης: «Σήμερα τα μαύρα νέφη σκόρπισαν, η φοβερή ανθρώπινη βλακεία, που, για μια στιγμή, σχεδόν θριάμβευσε, γύρω στην υπόθεσην αυτή, έχει για πάντα κατανικηθεί, κι' η φυσιογνωμία του Ουάιλντ, σαν τον ήλιο, τον κρυμμένο μεσ' τα σύννεφα, καταυγάζει, πάλι, το στερέωμα, με τη χρυσή και σταθερή του λάμψη, και τ' όνομα του θα συνδέεται, για πάντα με κάθε έννοιαν ωραίου κι' υψηλού ». Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΥΣ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση