Η ΜΕΓΑΛΗ ΝΥΧΤΑ

ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Πώς σέρνουνε τ' αρώματα τα ρόδα μες στις φυλλωσιές
οι νάρδοι και οι νάρκισσοι πώς γέρνουνε το μίσχο
τις ροδαλές πώς δέρνουνε οι θύμησες τις παρειές
τ' άγρια κιτρολέμονα πώς κρύβουν τόσο μίσος!
Κι ανοίγονται διάπλατα απ' τα πλατάνια τα πλατιά
μακριά ως τ' ακροούρανα λυπητερές αγκάλες
και τρέχουνε αργά αργά χάμου της λήθης τα νερά
και οι πατούσες του καημού ρίζες βγάνουν μεγάλες.