Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Το βιβλίο εξετάζει τη σχεδόν πενηντάχρονη πορεία του κοινοτικού εργατικού δικαίου, το οποίο, παρόλο που δεν αποτελεί ένα δομημένο δικαιϊκό σύστημα, έχει πλέον αποκτήσει χαρακτηριστικά συνοχής και συνέχειας. Το ερευνητικό πρίσμα μέσα από το οποίο προσεγγίζονται τα ζητήματα είναι αυτό των αρμοδιοτήτων.

Η μελέτη χωρίζει την κοινοτική κοινωνική εξέλιξη σε δύο μεγάλες περιόδους, προ και μετά Μάαστριχτ. Στην περίοδο προ του Μάαστριχτ, επειδή οι διατάξεις του πρωτογενούς δικαίου παρουσίαζαν πολλά κενά και οι κοινωνικοπολιτικοί στόχοι της Κοινότητας ήταν πολύ γενικοί, ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στην δικαιοπλαστική νομολογία του ΔΕΚ. Στην περίοδο μετά Μάαστριχτ, λόγω της ευρείας εκχώρησης αρμοδιοτήτων στον κοινωνικό τομέα από τα κράτη μέλη στην Κοινότητα, η ανάλυση εστιάζεται στην οριοθέτηση εθνικής και κοινοτικής αρμοδιότητας.

Τη μελέτη απασχολεί εν προκειμένω ιδιαίτερα η αρνητική κοινοτική αρμοδιότητα του άρθρου 137 παρ. 5 ΣυνθΕΚ στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής καθώς και η νέα διαδικασία συντονισμού στον τομέα της απασχόλησης, κυρίως δε η ανάλυση του ρόλου που προβλέφθηκε θεσμικά στα πλαίσια της ενοποίησης για τους ευρωπαίους κοινωνικούς εταίρους, αντιλαμβανόμενη τη θεσμική αυτή εξέλιξη σαν μια νέα φάση κατανομής αρμοδιοτήτων, αφενός από το εθνικό στο υπερεθνικό επίπεδο και αφετέρου ένδο-κοινοτικά/ενωσιακά.