Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΩΣ ΜΟΧΛΟΣ ΜΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
''Δίνουμε στην Ευρώπη περισσότερη ισχύ, γι' αυτό όμως πρέπει και να εργάζεται σύμφωνα με τις γερμανικές αρχές'' Die Zeit, 4 Φεβρουαρίου 2011
Βερολίνο, Πλατεία Πότσδαμ, Οκτώβριος 1990: το μεγάλο πανό στη διαδήλωση για τον εορτασμό της επανένωσης της Γερμανίας γράφει: Europa wird deutsch, η Ευρώπη θα γίνει γερμανική. Δίπλα, το περίγραμμα της Ευρώπης κάτω από κίτρινο, κόκκινο και μαύρο. Είκοσι χρόνια αργότερα, η ''προφητεία'' αρχίζει να εκπληρώνεται. Με όχημα την ισχύ της οικονομίας, το Ράιχ, έννοια κρίσιμη σήμερα μα παρερμηνευμένη στην κοινή συνείδηση, επιστρέφει στην Ευρώπη. Μπαίνοντας στο καλοκαίρι του 2011, ο γερμανικός στραγγαλισμός της Ελλάδας φτάνει στο απροχώρητο, με την άτυπη συνεργασία των ''αγορών''.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η Γερμανία επιχειρεί κάτι τέτοιο. Στο παρελθόν το έχει πράξει και με πολύ πιο ισχυρές οικονομικά και πολιτικά χώρες, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιταλία, λίγο πριν από τη γέννηση του κοινού νομίσματος. Σήμερα, οι αποκλίσεις των οικονομιών στην ευρωζώνη επιτείνονται. Οι διαχρονικές ευθύνες της ελληνικής ηγέτιδας τάξης προσφέρουν ισχυρό άλλοθι στο γερμανικό ηγεμονισμό, τον οποίο ενθάρρυνε αποφασιστικά η υποτελής στάση της κυβέρνησης Παπανδρέου. Το ιστορικό των τεσσάρων ελληνικών χρεοκοπιών, που όλες συνδέθηκαν με περιόδους ηγεμονικής πολιτικής ξένων δυνάμεων και επιθετικών τραπεζικών συμφερόντων των χωρών τους, και ιδίως εκείνης του 1932, που οδήγησε τελικά τη Βουλή να επιβάλει η ίδια το 1936 τη δικτατορία Μεταξά, υπενθυμίζει τους κινδύνους που, δυστυχώς, δε σταματούν εδώ: μαζί με τη χρεοκοπία, ο κλονισμός της εσωτερικής σταθερότητας και η σταδιακή αμυντική κατάρρευση έναντι της Τουρκίας συνθέτουν το πραγματικό τρίπτυχο απειλής της ελληνικής κυριαρχίας, από το οποίο, πάντως, υπάρχουν ακόμα διαφυγές.
Για να δει κανείς τι πραγματικά συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη πρέπει να κοιτάξει δύο δεκαετίες πίσω. Η αρχή γίνεται στην παλιά νεκρή ζώνη .
Όλες οι κεντρικές τράπεζες του κόσμου ελέγχονται από μία μόνο οικογένεια που δεν ανήκουν σε αυτό που ονομάζουμε Γερμανικό Έθνος. Οι πόλεμοι που έκανε η Γερμανία ήταν υποκινούμενοι και χρηματοδοτούμενοι από τη συγκεκριμένη οικογένεια. Επομένως... σταματήστε την παραπληροφόρηση και ονομάστε αυτή την οικογένεια κι αφήστε τις ηλίθιες γενικότητες περί κακών Γερμανών και κακής Γερμανίας. Οι ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ έχουν ονοματεπώνυμο
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΩΣ ΜΟΧΛΟΣ ΜΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
''Δίνουμε στην Ευρώπη περισσότερη ισχύ, γι' αυτό όμως πρέπει και να εργάζεται σύμφωνα με τις γερμανικές αρχές'' Die Zeit, 4 Φεβρουαρίου 2011
Βερολίνο, Πλατεία Πότσδαμ, Οκτώβριος 1990: το μεγάλο πανό στη διαδήλωση για τον εορτασμό της επανένωσης της Γερμανίας γράφει: Europa wird deutsch, η Ευρώπη θα γίνει γερμανική. Δίπλα, το περίγραμμα της Ευρώπης κάτω από κίτρινο, κόκκινο και μαύρο. Είκοσι χρόνια αργότερα, η ''προφητεία'' αρχίζει να εκπληρώνεται. Με όχημα την ισχύ της οικονομίας, το Ράιχ, έννοια κρίσιμη σήμερα μα παρερμηνευμένη στην κοινή συνείδηση, επιστρέφει στην Ευρώπη. Μπαίνοντας στο καλοκαίρι του 2011, ο γερμανικός στραγγαλισμός της Ελλάδας φτάνει στο απροχώρητο, με την άτυπη συνεργασία των ''αγορών''.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η Γερμανία επιχειρεί κάτι τέτοιο. Στο παρελθόν το έχει πράξει και με πολύ πιο ισχυρές οικονομικά και πολιτικά χώρες, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιταλία, λίγο πριν από τη γέννηση του κοινού νομίσματος. Σήμερα, οι αποκλίσεις των οικονομιών στην ευρωζώνη επιτείνονται. Οι διαχρονικές ευθύνες της ελληνικής ηγέτιδας τάξης προσφέρουν ισχυρό άλλοθι στο γερμανικό ηγεμονισμό, τον οποίο ενθάρρυνε αποφασιστικά η υποτελής στάση της κυβέρνησης Παπανδρέου. Το ιστορικό των τεσσάρων ελληνικών χρεοκοπιών, που όλες συνδέθηκαν με περιόδους ηγεμονικής πολιτικής ξένων δυνάμεων και επιθετικών τραπεζικών συμφερόντων των χωρών τους, και ιδίως εκείνης του 1932, που οδήγησε τελικά τη Βουλή να επιβάλει η ίδια το 1936 τη δικτατορία Μεταξά, υπενθυμίζει τους κινδύνους που, δυστυχώς, δε σταματούν εδώ: μαζί με τη χρεοκοπία, ο κλονισμός της εσωτερικής σταθερότητας και η σταδιακή αμυντική κατάρρευση έναντι της Τουρκίας συνθέτουν το πραγματικό τρίπτυχο απειλής της ελληνικής κυριαρχίας, από το οποίο, πάντως, υπάρχουν ακόμα διαφυγές.
Για να δει κανείς τι πραγματικά συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη πρέπει να κοιτάξει δύο δεκαετίες πίσω. Η αρχή γίνεται στην παλιά νεκρή ζώνη .
Όλες οι κεντρικές τράπεζες του κόσμου ελέγχονται από μία μόνο οικογένεια που δεν ανήκουν σε αυτό που ονομάζουμε Γερμανικό Έθνος. Οι πόλεμοι που έκανε η Γερμανία ήταν υποκινούμενοι και χρηματοδοτούμενοι από τη συγκεκριμένη οικογένεια. Επομένως... σταματήστε την παραπληροφόρηση και ονομάστε αυτή την οικογένεια κι αφήστε τις ηλίθιες γενικότητες περί κακών Γερμανών και κακής Γερμανίας. Οι ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ έχουν ονοματεπώνυμο
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΡΑΙΧBKS.0935476BKS.0935476ΜΑΛΟΥΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣΜΑΛΟΥΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣΠΟΛΙΤΙΚΗΚατηγορία: ΠΟΛΙΤΙΚΗ •ΜΑΛΟΥΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ στην κατηγορία ΠΟΛΙΤΙΚΗ ISBN: 978-960-14-2421-7 Συγγραφέας: ΜΑΛΟΥΧΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ Εκδοτικός οίκος: Α. Α. ΛΙΒΑΝΗΣ Σελίδες: 253 Διαστάσεις: 14Χ20, 5 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιούνιος 2011 Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΩΣ ΜΟΧΛΟΣ ΜΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ''Δίνουμε στην Ευρώπη περισσότερη ισχύ, γι' αυτό όμως πρέπει και να εργάζεται σύμφωνα με τις γερμανικές αρχές'' Die Zeit, 4 Φεβρουαρίου 2011 Βερολίνο, Πλατεία Πότσδαμ, Οκτώβριος 1990: το μεγάλο πανό στη διαδήλωση για τον εορτασμό της επανένωσης της Γερμανίας γράφει: Europa wird deutsch, η Ευρώπη θα γίνει γερμανική. Δίπλα, το περίγραμμα της Ευρώπης κάτω από κίτρινο, κόκκινο και μαύρο. Είκοσι χρόνια αργότερα, η ''προφητεία'' αρχίζει να εκπληρώνεται. Με όχημα την ισχύ της οικονομίας, το Ράιχ, έννοια κρίσιμη σήμερα μα παρερμηνευμένη στην κοινή συνείδηση, επιστρέφει στην Ευρώπη. Μπαίνοντας στο καλοκαίρι του 2011, ο γερμανικός στραγγαλισμός της Ελλάδας φτάνει στο απροχώρητο, με την άτυπη συνεργασία των ''αγορών''. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που η Γερμανία επιχειρεί κάτι τέτοιο. Στο παρελθόν το έχει πράξει και με πολύ πιο ισχυρές οικονομικά και πολιτικά χώρες, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιταλία, λίγο πριν από τη γέννηση του κοινού νομίσματος. Σήμερα, οι αποκλίσεις των οικονομιών στην ευρωζώνη επιτείνονται. Οι διαχρονικές ευθύνες της ελληνικής ηγέτιδας τάξης προσφέρουν ισχυρό άλλοθι στο γερμανικό ηγεμονισμό, τον οποίο ενθάρρυνε αποφασιστικά η υποτελής στάση της κυβέρνησης Παπανδρέου. Το ιστορικό των τεσσάρων ελληνικών χρεοκοπιών, που όλες συνδέθηκαν με περιόδους ηγεμονικής πολιτικής ξένων δυνάμεων και επιθετικών τραπεζικών συμφερόντων των χωρών τους, και ιδίως εκείνης του 1932, που οδήγησε τελικά τη Βουλή να επιβάλει η ίδια το 1936 τη δικτατορία Μεταξά, υπενθυμίζει τους κινδύνους που, δυστυχώς, δε σταματούν εδώ: μαζί με τη χρεοκοπία, ο κλονισμός της εσωτερικής σταθερότητας και η σταδιακή αμυντική κατάρρευση έναντι της Τουρκίας συνθέτουν το πραγματικό τρίπτυχο απειλής της ελληνικής κυριαρχίας, από το οποίο, πάντως, υπάρχουν ακόμα διαφυγές. Για να δει κανείς τι πραγματικά συμβαίνει σήμερα στην Ευρώπη πρέπει να κοιτάξει δύο δεκαετίες πίσω. Η αρχή γίνεται στην παλιά νεκρή ζώνη . Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΡΑΙΧ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση