Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΜΕΤΟΘΩΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ

Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΑΡΣΑΚΕΙΟΥ ΠΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΤΟΥ (1892-1902)

Το αίτημα για εκπαίδευση των γυναικών προβάλλει έντονο από τα πρώτα μετεπαναστατικά χρόνια. Οι Δυτικοί ιεραπόστολοι (Μισιονάριοι), ιδίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, επιδιώκουν να λύσουν το πρόβλημα. Η Φιλεκπαιδευτική Εταιρία (έτος ίδρυσης 1836) θα προσπαθήσει να λειτουργήσει ως «αντίπαλο δέος» στις ενέργειες των ξένων, στοχεύοντας σε μια όσο το δυνατόν αμιγώς ελληνοκεντρική παιδεία. Το Αρσάκειο θα στελεχώσει με αποφοίτους του τα σχολεία του Ελληνισμού, αλλά δε θα περιοριστεί στην εκπαίδευση των διδασκαλισσών.

Παράλληλα, επεκτείνοντας τον εθνικό του ρόλο με τη σύσταση σχολείων σε αρκετές περιοχές της Επικράτειας, θα υποκαταστήσει την Πολιτεία. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η ίδρυση του Αρσακείου Παρθεναγωγείου Πατρών. Ύστερα από επανειλημμένες προτάσεις του Δήμου Πατρέων, το αίτημα γίνεται δεκτό το 1892. Καθοριστικό ρόλο σε αυτό παίζει ο υπουργός Αχ. Γεροκωστόπουλος και ο πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, Μητροπολίτης Νικηφόρος Καλογεράς. Μετά τις πρώτες πρακτικές δυσκολίες το Αρσάκειο αναγνωρίζεται ως ένα Πρότυπο σχολείο για την πόλη και εκτιμάται από όλη την τοπική κοινωνία, ενώ υπερτερεί σε σύγκριση με τα υπόλοιπα ιδιωτικά και ετερόδοξα Παρθεναγωγεία που λειτουργούν στην ακμάζουσα Πάτρα των αρχών του 20ού αιώνα.