Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

Με δεδομένο ότι στις σημερινές συνθήκες άτομα και οργανισμοί είναι αναγκασμένοι να ζουν σε ένα περιβάλλον αβέβαιο και πολύπλοκο, είναι πραγματικά δύσκολο να προβλέψει κανείς τις μεταβολές που μπορούν να υπάρξουν ακόμη και σε ένα βραχυπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα, ώστε να ενισχύσουν ό, τι θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «επιβιωτική μάθηση». Πράγματι, η επιτυχία αλλά και η επιβίωσή τους εξαρτάται από την επιτυχημένη διαχείριση του συνόλου της γνώσης που προκύπτει από αυτές τις πληροφορίες.

Με αυτή τη συλλογιστική, πρόκειται για οργανισμούς (ανάμεσά τους και τα εκπαιδευτικά ιδρύματα) που βασίζονται στη διαχείριση της γνώσης και παρουσιάζουν μεταξύ τους ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά, όπως ότι:

• Αναγνωρίζουν τη γνώση ως το σημαντικότερο παράγοντα για την επιτυχία τους και διαθέτουν μια ξεκάθαρη αντίληψη για τον τρόπο με τον οποίο δημιουργείται η γνώση.
• Η ανάγκη για την αποτελεσματική διαχείριση της γνώσης υπάρχει μέσα στο σύστημα των βασικών αξιών του οργανισμού και καλλιεργείται ο ενθουσιασμός για την ανακάλυψη, την οργάνωση και την ανάπτυξη της γνώσης, ενώ αναλαμβάνονται οι αναγκαίες δεσμεύσεις για την επιτυχία αυτού του σκοπού.
• Οι εργαζόμενοι στον οργανισμό αξιολογούνται σε σχέση με την ικανότητά τους να παράγουν νέα γνώση, ενώ παράλληλα προβλέπονται εσωτερικές διαδικασίες ώστε να διευκολύνεται η μάθηση σε επίπεδο ατόμων, ομάδων, αλλά και στο σύνολο του οργανισμού.
• Η γενικότερη κουλτούρα που επικρατεί στον οργανισμό λειτουργεί υποστηρικτικά για την παραγωγή νέας γνώσης και ενισχύει διαδικασίες για τη δημιουργία ιδεών και προτάσεων.
• Οι εργαζόμενοι είναι σε θέση να χρησιμοποιούν με δημιουργικούς τρόπους την Πληροφορική και γενικότερα τις νέες τεχνολογίες. Με αυτήν την έννοια, η διαχείριση της γνώσης στο σύγχρονο τεχνολογικό περιβάλλον αποκτά ένα πρακτικό περιεχόμενο, αλλά ταυτόχρονα και μια θεωρητική υποδομή και συνδέεται άμεσα με τις συνθήκες πολυπλοκότητας, αβεβαιότητας και ασάφειας που επικρατούν γύρω μας.