Η ΒΑΘΜΙΑΙΑ ΔΙΑΒΡΩΣΗ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ

Η πορεία μέσα στη ζούγκλα είναι γεμάτη κινδύνους. Κραυγές άγριων ζώων εκλαμβάνονται ως ίμεροι χωρίς τέλος. Ράχες κροκοδείλων μέσα στο ποτάμι ως αποκούμπι μιας ζωής τυραννισμένης. Κρωξίματα γυπαετών που εφορμούν σ’ ένα ψοφίμι ως παρηγοριά σε μια ερωτική ατυχία. Το πράγμα γίνεται ακόμη πιο δύσκολο όταν ο θόρυβος του κροταλία ταυτίζεται με τα ρυθμικώς επαναλαμβανόμενα σείστρα της επιθυμίας.

Ο χρόνος είναι οριζόντιος και κάθετος. Ούτε με ουράνιους ποδηλάτες ούτε με γυμνούς ταξιδιώτες καταφέρνουμε να βρούμε τον μέσο όρο. Το τραίνο σφυρίζει και μέσα στα εμπορικά βαγόνια στοιβάζονται δάκρυα αφελείς ερωτήσεις και προοπτικές της κόλασης.