Η σύγχυση που υπάρχει σήμερα γύρω από την έννοια και την πρακτική της δημοκρατίας επιβάλλει μια συστηματική εξέταση του πρωταρχικού περιεχομένου της, καθώς και της στάσεως των φιλοσόφων και επικριτών απέναντί της. Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η διερεύνηση της έννοιας και του χαρακτήρα της άμεσης αθηναϊκής δημοκρατίας κατά την κλασική εποχή, ώστε να συναχθούν οι διαφορές της με τα σύγχρονά της πολιτεύματα, αλλά και με τα σημερινά. Έτσι αναδεικνύεται η αυτονομία και η αυτοοργάνωση της άμεσης δημοκρατίας, καθώς και τα πλεονεκτήματά της, τα οποία έχουν συγκαλυφθεί επί αιώνες. Αντιθέτως, τα σημερινά πολιτεύματα που βασίζονται στην ετερονομία και την αντιπροσώπευση διαφέρουν ριζικώς από αυτήν, αν και σφετερίσθηκαν το όνομά της και αυτοαποκαλούνται δημοκρατίες.
Παράλληλα, η μελέτη των κειμένων φανερώνει μια μεγάλη απόκλιση της θεωρίας από τη δημοκρατική πράξη. Ενώ ο Πλάτων είναι γνωστό ότι δεν υπήρξε δημοκράτης, για τον Αριστοτέλη επικρατεί, στην έρευνα, η άποψη ότι είναι περισσότερο ευνοϊκός απέναντι στην δημοκρατία από ό,τι ο δάσκαλός του και γενικώς, θεωρείται ως υποστηρικτής της λεγόμενης "μετριοπαθούς" δημοκρατίας. O δεύτερος στόχος του βιβλίου είναι η διερεύνηση των απόψεων του Αριστοτέλη απέναντι στη δημοκρατία και η προσπάθεια να απαντηθεί το ερώτημα κατά πόσον αυτός είναι υποστηρικτής της δημοκρατίας. Αυτό που αναδεικνύεται είναι η κριτική στάση του έναντι της δημοκρατίας, σε βασικούς θεσμούς και πρακτικές της, τις περισσότερες φορές χωρίς επιχειρήματα και με ιδεολογική σκοπιμότητα. Οι απόψεις του Αριστοτέλη, όπως και του Πλάτωνα, διαμόρφωσαν στους μεταγενέστερους ένα κλίμα αρνητικό απέναντι στην άμεση δημοκρατία, με συνέπεια οι σύγχρονοι να αναζητούν λύσεις των πολιτικών και ηθικών αιτημάτων στα αριστοτελικά κείμενα. Η προοπτική που υπερασπίζεται το βιβλίο αυτό είναι η επανεκτίμηση της δημοκρατίας, η ανάδειξη των επιχειρημάτων και των ιδεών της, όχι ως προτύπου ή μοντέλου προς αντιγραφή και μίμηση, αλλά ως οδηγητικού μίτου για να εξέλθουμε από τον λαβύρινθο της σύγχρονης πολιτικής τελμάτωσης.
Η σύγχυση που υπάρχει σήμερα γύρω από την έννοια και την πρακτική της δημοκρατίας επιβάλλει μια συστηματική εξέταση του πρωταρχικού περιεχομένου της, καθώς και της στάσεως των φιλοσόφων και επικριτών απέναντί της. Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η διερεύνηση της έννοιας και του χαρακτήρα της άμεσης αθηναϊκής δημοκρατίας κατά την κλασική εποχή, ώστε να συναχθούν οι διαφορές της με τα σύγχρονά της πολιτεύματα, αλλά και με τα σημερινά. Έτσι αναδεικνύεται η αυτονομία και η αυτοοργάνωση της άμεσης δημοκρατίας, καθώς και τα πλεονεκτήματά της, τα οποία έχουν συγκαλυφθεί επί αιώνες. Αντιθέτως, τα σημερινά πολιτεύματα που βασίζονται στην ετερονομία και την αντιπροσώπευση διαφέρουν ριζικώς από αυτήν, αν και σφετερίσθηκαν το όνομά της και αυτοαποκαλούνται δημοκρατίες.
Παράλληλα, η μελέτη των κειμένων φανερώνει μια μεγάλη απόκλιση της θεωρίας από τη δημοκρατική πράξη. Ενώ ο Πλάτων είναι γνωστό ότι δεν υπήρξε δημοκράτης, για τον Αριστοτέλη επικρατεί, στην έρευνα, η άποψη ότι είναι περισσότερο ευνοϊκός απέναντι στην δημοκρατία από ό, τι ο δάσκαλός του και γενικώς, θεωρείται ως υποστηρικτής της λεγόμενης "μετριοπαθούς" δημοκρατίας. O δεύτερος στόχος του βιβλίου είναι η διερεύνηση των απόψεων του Αριστοτέλη απέναντι στη δημοκρατία και η προσπάθεια να απαντηθεί το ερώτημα κατά πόσον αυτός είναι υποστηρικτής της δημοκρατίας. Αυτό που αναδεικνύεται είναι η κριτική στάση του έναντι της δημοκρατίας, σε βασικούς θεσμούς και πρακτικές της, τις περισσότερες φορές χωρίς επιχειρήματα και με ιδεολογική σκοπιμότητα. Οι απόψεις του Αριστοτέλη, όπως και του Πλάτωνα, διαμόρφωσαν στους μεταγενέστερους ένα κλίμα αρνητικό απέναντι στην άμεση δημοκρατία, με συνέπεια οι σύγχρονοι να αναζητούν λύσεις των πολιτικών και ηθικών αιτημάτων στα αριστοτελικά κείμενα. Η προοπτική που υπερασπίζεται το βιβλίο αυτό είναι η επανεκτίμηση της δημοκρατίας, η ανάδειξη των επιχειρημάτων και των ιδεών της, όχι ως προτύπου ή μοντέλου προς αντιγραφή και μίμηση, αλλά ως οδηγητικού μίτου για να εξέλθουμε από τον λαβύρινθο της σύγχρονης πολιτικής τελμάτωσης.
Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗBKS.0250382BKS.0250382ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣΚατηγορία: ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ •ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ στην κατηγορία ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ISBN: 978-960-02-2075-9 Συγγραφέας: ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ Εκδοτικός οίκος: ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ Σελίδες: 345 Διαστάσεις: 24x17 Ημερομηνία Έκδοσης: Μάιος 2007 Η σύγχυση που υπάρχει σήμερα γύρω από την έννοια και την πρακτική της δημοκρατίας επιβάλλει μια συστηματική εξέταση του πρωταρχικού περιεχομένου της, καθώς και της στάσεως των φιλοσόφων και επικριτών απέναντί της. Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται η διερεύνηση της έννοιας και του χαρακτήρα της άμεσης αθηναϊκής δημοκρατίας κατά την κλασική εποχή, ώστε να συναχθούν οι διαφορές της με τα σύγχρονά της πολιτεύματα, αλλά και με τα σημερινά. Έτσι αναδεικνύεται η αυτονομία και η αυτοοργάνωση της άμεσης δημοκρατίας, καθώς και τα πλεονεκτήματά της, τα οποία έχουν συγκαλυφθεί επί αιώνες. Αντιθέτως, τα σημερινά πολιτεύματα που βασίζονται στην ετερονομία και την αντιπροσώπευση διαφέρουν ριζικώς από αυτήν, αν και σφετερίσθηκαν το όνομά της και αυτοαποκαλούνται δημοκρατίες. Παράλληλα, η μελέτη των κειμένων φανερώνει μια μεγάλη απόκλιση της θεωρίας από τη δημοκρατική πράξη. Ενώ ο Πλάτων είναι γνωστό ότι δεν υπήρξε δημοκράτης, για τον Αριστοτέλη επικρατεί, στην έρευνα, η άποψη ότι είναι περισσότερο ευνοϊκός απέναντι στην δημοκρατία από ό, τι ο δάσκαλός του και γενικώς, θεωρείται ως υποστηρικτής της λεγόμενης "μετριοπαθούς" δημοκρατίας. O δεύτερος στόχος του βιβλίου είναι η διερεύνηση των απόψεων του Αριστοτέλη απέναντι στη δημοκρατία και η προσπάθεια να απαντηθεί το ερώτημα κατά πόσον αυτός είναι υποστηρικτής της δημοκρατίας. Αυτό που αναδεικνύεται είναι η κριτική στάση του έναντι της δημοκρατίας, σε βασικούς θεσμούς και πρακτικές της, τις περισσότερες φορές χωρίς επιχειρήματα και με ιδεολογική σκοπιμότητα. Οι απόψεις του Αριστοτέλη, όπως και του Πλάτωνα, διαμόρφωσαν στους μεταγενέστερους ένα κλίμα αρνητικό απέναντι στην άμεση δημοκρατία, με συνέπεια οι σύγχρονοι να αναζητούν λύσεις των πολιτικών και ηθικών αιτημάτων στα αριστοτελικά κείμενα. Η προοπτική που υπερασπίζεται το βιβλίο αυτό είναι η επανεκτίμηση της δημοκρατίας, η ανάδειξη των επιχειρημάτων και των ιδεών της, όχι ως προτύπου ή μοντέλου προς αντιγραφή και μίμηση, αλλά ως οδηγητικού μίτου για να εξέλθουμε από τον λαβύρινθο της σύγχρονης πολιτικής τελμάτωσης. Η ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση