Η ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΑΝΘΙΣΕ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ (BKS.0151877) 
Κατηγορία: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ •
ΦΡΑΓΚΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ στην κατηγορία ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ISBN: 978-960-89895-5-9 Συγγραφέας: ΦΡΑΓΚΑΚΗ ΕΙΡΗΝΗ Εκδοτικός οίκος: ΔΥΑΣ Σελίδες: 443 Διαστάσεις: 14Χ21 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιούνιος 2011 Κάποτε έβλεπα τη ζωή μου σαν να ήμουν κλεισμένη πίσω από σίδερα λες και δεν υπήρχε αέρας εκεί που με είχαν κλείσει. Aσφυκτιούσα αλλά δεν το καταλάβαινε κανείς. Ποιος άλλωστε θα είχε την ''καλοσύνη'' να ενδιαφερθεί για μένα για το πως ένιωθα ή για το τι με απασχολούσε; Ποιος θα μπορούσε έστω και μια φορά στην ζωή μου να με ρωτήσει για το τι πραγματικά είχε ανάγκη η ψυχή μου; Απολύτως κανείς. Κανείς μέχρι που βρέθηκε στο δρόμο μου εκείνος! Εκείνος που όχι μόνο νοιάστηκε για μένα αλλά και ό, τι έκανε ήταν πραγματικά αληθινό και βγαλμένο μέσα από την καρδιά του. Αυτόν τον άνδρα αγάπησα γιατί μου έμαθε τι θα πει ζωή και τι σημαίνει να αναπνέεις χωρίς να χρειάζεσαι μάσκα οξυγόνου όταν όλα γύρω σου γίνονται καταπιεστικά και μια θηλιά για να σε πνίξουν. Αυτόν που μου έδειξε τον τρόπο πώς να το κάνω χωρίς να έχω τύψεις ότι κλέβω... την ανάσα κάποιου άλλου... Ειρήνη Φραγκάκη
10/10 από 1 χρήστες
Από χρήστη ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΑΜΑΡΤΖΗΣ - Βαθμολογία 10 - 27-04-2014
Μια κραυγή διατρέχει αυτό το πολύ πυκνό μυθιστόρημα, της 35χρονης συγγραφέας Ειρήνης Φραγκάκη. Μια κραυγή που ξεπηδά από την λυτρωτική αλήθεια που διαπνέει τους ήρωες και τα γεγονότα. Είναι ένα ξεχωριστό μυθιστόρημα, το οποίο δεν υπακούει στους κανόνες της εύκολης λογοτεχνίας. Είναι το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως και μας έρχεται με τα διαπιστευτήρια των καταξιωμένων συγγραφέων: Ευαγγελίας Ευσταθίου, Αναστασίας Καλιοντζή και της Θάλειας Κουνούνη. Οι βασικοί ήρωες ερωτεύονται, συγκρούονται ολέθρια μεταξύ τους, πονούν, αποκαλύπτουν τη βία που έκρυβαν μέσα τους, εκπροσωπούν το παράλογο, το απροσδόκητο, τη σκληρότητα των ανθρωπίνων σχέσεων, μια απροσδιόριστη λογική, ίσως τη σκοτεινή πλευρά του πολιτισμού μας, τον θάνατο και τη ζωή. Μέσα από τους ήρωες, η συγγραφέας καταθέτει τους προβληματισμούς της για τη φρίκη στον χρόνο. Ερευνώντας τη βαρβαρότητα των σχέσεων, προσπαθεί να καταλάβει αν τα κοινωνικά ανακλαστικά μειώνονται με το πέρασμα των χρόνων ή αυξάνονται. Εξετάζει δηλαδή «την κλινική κατάσταση των σχέσεων», προσπαθεί να συλλάβει την έννοια με τρόπο πολύ ευρύτερο: την ψυχική υγεία της κοινωνίας. Και καταλήγει ότι αυτή χειροτερεύει μέρα με τη μέρα, αιώνα τον αιώνα. «Η ένταση της σχέσης χρόνου έχει αυξηθεί», συμπεραίνει.
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
