ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΝΟΗ

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΠΛΗΜΜΎΡΑ.

Στον καιρό του έρωτα
πως άπλωσες τα δίχτυα
μικρό παιδί πρωτόβγαλτο
και καλομαθημένο.
Στοπρώτο δάκρυ πού'σταξε
από τα δυο σου μάτια
και με τον χτύπο της
καρδιάς σου έγινε πλημμύρα.
Μα τόσο έμπλεξες πολύ
απ'του φιλιού τη ζάλη που
έγινε η σκέψη σου δύσκολη
και βαριά. Στις νύχτες τις
μοναχικές, στου πόθου το
κρεβάτι άυπνο μένει το
κορμί και η καρδιά σου άδεια.
Και ο καημός που άναψε καίει
πολύ βαθιά σου και ούτε
δάκρυ και φιλί, δε σβήνει την
φωτιά σου.