ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΡΕΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ

Ο Γιάννης Σαρεγιάννης, Έλληνας της Αλεξάνδρειας που ανήκε στην ευρύτερη οικογένεια Μπενάκη, διακρίθηκε σε δύο τομείς: ως φίλος και οξυδερκής κριτικός του Καβάφη και ως ιδρυτής της Φυτοπαθολογίας στην Ελλάδα. Η πολύτιμη συμβολή του στις καβαφικές σπουδές συνοψίζεται στα κριτικά του δοκίμια, τα οποία συνέλεξε το 1964 ο Ζήσιμος Λορεντζάτος στον τόμο Σχόλια στον Καβάφη. Η επιστημονική του δραστηριότητα ωστόσο, το έργο του ως ερευνητή στο Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο, η διδασκαλία του στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στην Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών και τα επιστημονικά του δημοσιεύματα είχαν ώς τώρα απασχολήσει μόνο τους ειδικούς. Με τα εργοβιογραφικά στοιχεία που παρατίθενται εδώ (Κώστας Κριμπάς), τη μετάφραση (Κώστας Κριμπάς) του δοκιμίου του για την έννοια της ασθένειας και τα τρία κείμενα που αναφέρονται στο δοκίμιο αυτό -ενός φυτοπαθολόγου ('Αννα Χιτζανίδου), ενός εξελικτικού (H. Braun) και ενός ιατρού (Κ.Δ. Γαρδίκας)- γίνεται ευρύτερα γνωστός ο διανοούμενος Σαρεγιάννης από επιστημολογική και φιλοσοφική σκοπιά.