ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΗ ΙΣΗΜΕΡΙΑ

Τα μαύρα ρούχα

Κρέμονται στην ντουλάπα πειθήνια, υποταγμένα
Της πενθηφορίας και της αναρχίας
Του ράσου της θρησκείας
Του εσώρουχου εν δυνάμει ακολασίας
Των επαναστατημένων ψυχών
Των εφήβων και των γριών
Του κακού οιωνού και του απέριττα απλού
Του κλασσικού, του γοτθικού
Του σεμνού και του απροκάλυπτου
Του λιτού και του τρισδιάστατου
Της μοναξιάς στο βλέμμα,
Της χειμωνιάς το γέρμα
Της Κρήτης και της Μάνης
Στάση ζωής περίπλοκα απλής
Καλειδοσκόπιο συνόλου χρωμάτων
Σκληρού οράματος από γρανίτη
Παραμονεύουνε βουβά, μυστικιστικά
Πάει καιρός που τα φοράω κάθε μέρα
Που περιμένω να 'ρθεις να με γδύσεις
Να με φωτίσεις