ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΛΑΣΣΩΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΜΙΑ ΟΥΜΑΝΙΣΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΑΡΑΓΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Η ''Ελλάδος Ελάσσων Ιστορία'' αντλεί πληροφορίες από τις ιστορικές πηγές για να διατυπώσει με λογοτεχνικό τρόπο μια συλλογή από ανθρώπινες χειρονομίες: αποφάσεις, μαρτυρίες, δείγματα συμπεριφοράς, πρόσωπα και γεγονότα από τη «δεύτερη γραμμή» της ιστορίας, που φωτίζουν συγκινητικά τη διαμόρφωση και την επιβίωση της ουμανιστικής στάσης από την Αρχαιότητα μέχρι τις μέρες μας.

Σημερινές εικόνες από διάφορες γωνιές της Ελλάδας, της Τουρκίας, της Συρίας, της Αιγύπτου, της Δυτικής Ευρώπης ή της μακρινής Μεσοποταμίας, μας φέρουν κοντά σε στιγμές της ζωής περισσότερων από εκατό ιστορικών προσώπων στις οποίες αποδεικνύεται η μεγαλοφροσύνη, η χαμέρπεια ή η ασυνέπειά τους. Ο Αριστοτέλης στο Νυμφαίο της Μίεζας, ο Πολύβιος στο πλοίο προς την εξορία, η Δάμαρις στον 'Αρειο Πάγο, η Αθηναΐς στις πύλες των Ιεροσολύμων, ο Μεθόδιος στη Μοραβία, ο Ιμπν Κούρα στο μακρινό Χαράν, ο Πλήθων στην επιστροφή του στον Μυστρά, ο Μοντέν στη βιβλιοθήκη του στο Περιγκόρ, ο Εβλιά Τσελεπή στην Ακρόπολη των Αθηνών, ο Λοχαγός Ληκ στα βουνά της Αρκαδίας, ο Ντελακρουά στο ατελιέ του στο Παρίσι...

Μια σφριγηλή αφήγηση συγκλονιστικών και άγνωστων επεισοδίων, που μας βοηθούν να σκεφτούμε και συνάμα να νιώσουμε. Ενάντια στο αναμενόμενο, η ''Ελλάδος Ελάσσων Ιστορία'' δεν είναι κατά βάθος η ιστορία μιας χώρας, ενός λαού ή ενός εδάφους. Όπως στην Ιστορία που συνέθεσε ο Ηρόδοτος, οι πρωταγωνιστές δεν είναι ούτε οι Έλληνες ούτε οι Πέρσες: είναι οι άνθρωποι, όλοι οι άνθρωποι.

Οι σελίδες αυτού του έργου μάς ωθούν στην εξερεύνηση του Ανθρώπου, μας προτρέπουν σε αυτή την αναζήτηση που χαρακτηρίζει το λεγόμενο ελληνικό πνεύμα από τις απώτατες μέρες του Ομήρου. Η ανάγνωσή του μας εφιστά την προσοχή στο εύθραυστο του πολιτισμού μας θυμίζει ότι οι κατακτήσεις του είναι εφήμερες και ότι πρέπει να προασπίζονται κάθε μέρα που ξημερώνει μας βοηθά να αντιληφθούμε πως ο μόνος εφικτός πολιτισμός είναι εκείνος που ενώνει τους ανθρώπους ενάντια στην βαρβαρότητα και μας μαθαίνει και πάλι την ταπεινοφροσύνη, το μόνο μάθημα που η Ιστορία μάς επαναλαμβάνει συνεχώς.