ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ

ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ

H μελέτη αυτή αποτελεί μια προσπάθεια διείσδυσης στην κοινωνική ιστορία της διδασκαλίας και του διδασκαλικού επαγγέλματος στη μεταπολεμική Ελλάδα. Προφορικές μαρτυρίες, γραπτά τεκμήρια και αρχειακό υλικό σχολείων και Παιδαγωγικών Ακαδημιών φωτίζουν τις παιδαγωγικές αφετηρίες, τους καθημερινούς ρυθμούς εργασίας των δασκάλων και των διδασκαλισσών, τις διδακτικές στρατηγικές, τις εκπαιδευτικές πρακτικές αλλά και τις αγωνίες και τις πιέσεις που υφίστανται στο εργασιακό περιβάλλον. Τα εργαλεία της προφορικής ιστορίας της εκπαίδευσης και της αρχειακής έρευνας βοηθούν στην ανάδειξη της κουλτούρας των αιθουσών του παρελθόντος και στη ανασύνθεση της επαγγελματικής δράσης της συγκεκριμένης ομάδας επαγγελματιών.

Η έρευνα έχει ως στόχο να ανασυνθέσει τη φωνή των δασκάλων του παρελθόντος, να αναδείξει εκπαιδευτικά και κοινωνικά ήθη και να ρίξει φως στο 'μαύρο κουτί' της σχολικής τάξης και του σχολικού πλαισίου σε μια ιδιάζουσα πολιτικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά περίοδο.