ΌΤεχνολογία στη σύγχρονη γλώσσα είναι η επιστημονική έκθεση των μέσων και των εργασιών που απαιτούνται για την αύξηση της χρησιμότητας των από τη φύση παρεχομένων πρώτων υλών. Ως όρος, η τεχνολογία και η τεχνική υιοθετήθηκαν από τους Γάλλους ακαδημαϊκούς και έχουν τη ρίζα τους σε αυτό που οι Αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν «Τέχναι».
Οι αρχαιολόγοι εξετάζοντας την ιστορία του ανθρώπου και λαμβάνοντας υπόψη ότι τα υλικά χαρακτηρίζουν τον ανθρώπινο τεχνικό πολιτισμό, διακρίνουν τις παρακάτω περιόδους. Βέβαια τα χρονολογικά όρια των διαφόρων περιόδων διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή του πλανήτη μας. Οι περίοδοι που αναφέρονται παρακάτω αφορούν την Ευρώπη και τις περιοχές της Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας.
Προλιθική περίοδος: 1.000.000 - 600.000
Αρχαιολιθική περίοδος: 600.000 - 150.000
Μεσοπαλαιολιθική περίοδος 150.000 - 50.000
Ανώτερη Παλαιολιθική περίοδος: 50.000 - 10.000
Μεσολιθική περίοδος: 10.000 - 5.000
Νεολιθική περίοδος: 5.000 - 1.000
Περίοδος ορείχαλκου: 1.000 - 500 π.Χ.
Περίοδος σιδήρου: 500 - Γέννηση Χριστού
Σύμφωνα με άλλους αρχαιολόγους οι τρεις τελευταίοι περίοδοι μέχρι την γέννηση του Χριστού είναι:
Εποχή του χαλκού: 5.000 - 3.000 π.Χ.
Εποχή του ορείχαλκου: 3.000 - 1.000 π.Χ.
Εποχή του σιδήρου: 1.000 - Γέννηση Χριστού
Τα πρώτα μέταλλα με τα οποία ήρθε σε επαφή ο άνθρωπος ήταν τα αυτοφυή μέταλλα, όπως ο χρυσός, ο χαλκός, ο άργυρος και ο σίδηρος με προέλευση κυρίως τους μετεωρίτες που είχαν πέσει στη γη.
Όπως είναι αναμενόμενο, η παραγωγή του σιδήρου συνάντησε σημαντικές δυσκολίες λόγω του υψηλού σημείου τήξης του (1.537 oC) που ήταν μεγαλύτερο από εκείνο του χαλκού (1.083 oC). Αν και η πρώτη παραγωγή χάλυβα τοποθετείται περίπου στο 1.300 μ.Χ., η βιομηχανία του χάλυβα γνώρισε μεγάλη άνθιση την περίοδο 1.850-1900 μ.Χ. χάρη στις μεθόδους των Bessemer και Siemens-Marten που έκαναν δυνατή την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων χάλυβα (η περίοδος αυτή θα μπορούσε να ονομαστεί και περίοδος του χάλυβα).
Ενώ μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, ο κόσμος των υλικών ήταν σχετικά μικρός και περιελάμβανε μερικά κοινά σήμερα υλικά, όπως ο σίδηρος, ο χαλκός ο μόλυβδος, το ξύλο, το γυαλί, τα κεραμικά, το λάστιχο, τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των νέων υλικών, έχει αυξηθεί εκθετικά.
ΌΤεχνολογία στη σύγχρονη γλώσσα είναι η επιστημονική έκθεση των μέσων και των εργασιών που απαιτούνται για την αύξηση της χρησιμότητας των από τη φύση παρεχομένων πρώτων υλών. Ως όρος, η τεχνολογία και η τεχνική υιοθετήθηκαν από τους Γάλλους ακαδημαϊκούς και έχουν τη ρίζα τους σε αυτό που οι Αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν «Τέχναι».
Οι αρχαιολόγοι εξετάζοντας την ιστορία του ανθρώπου και λαμβάνοντας υπόψη ότι τα υλικά χαρακτηρίζουν τον ανθρώπινο τεχνικό πολιτισμό, διακρίνουν τις παρακάτω περιόδους. Βέβαια τα χρονολογικά όρια των διαφόρων περιόδων διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή του πλανήτη μας. Οι περίοδοι που αναφέρονται παρακάτω αφορούν την Ευρώπη και τις περιοχές της Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας.
Σύμφωνα με άλλους αρχαιολόγους οι τρεις τελευταίοι περίοδοι μέχρι την γέννηση του Χριστού είναι:
• Εποχή του χαλκού: 5.000 - 3.000 π.Χ. • Εποχή του ορείχαλκου: 3.000 - 1.000 π.Χ. • Εποχή του σιδήρου: 1.000 - Γέννηση Χριστού
Τα πρώτα μέταλλα με τα οποία ήρθε σε επαφή ο άνθρωπος ήταν τα αυτοφυή μέταλλα, όπως ο χρυσός, ο χαλκός, ο άργυρος και ο σίδηρος με προέλευση κυρίως τους μετεωρίτες που είχαν πέσει στη γη.
Όπως είναι αναμενόμενο, η παραγωγή του σιδήρου συνάντησε σημαντικές δυσκολίες λόγω του υψηλού σημείου τήξης του (1.537 oC) που ήταν μεγαλύτερο από εκείνο του χαλκού (1.083 oC). Αν και η πρώτη παραγωγή χάλυβα τοποθετείται περίπου στο 1.300 μ.Χ., η βιομηχανία του χάλυβα γνώρισε μεγάλη άνθιση την περίοδο 1.850-1900 μ.Χ. χάρη στις μεθόδους των Bessemer και Siemens-Marten που έκαναν δυνατή την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων χάλυβα (η περίοδος αυτή θα μπορούσε να ονομαστεί και περίοδος του χάλυβα).
Ενώ μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, ο κόσμος των υλικών ήταν σχετικά μικρός και περιελάμβανε μερικά κοινά σήμερα υλικά, όπως ο σίδηρος, ο χαλκός ο μόλυβδος, το ξύλο, το γυαλί, τα κεραμικά, το λάστιχο, τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των νέων υλικών, έχει αυξηθεί εκθετικά.
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΥΛΙΚΩΝBKS.0410278BKS.0410278ΠΑΠΑΡΓΥΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΠΑΠΑΡΓΥΡΗ ΣΟΦΙΑΠΑΠΑΡΓΥΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΠΑΠΑΡΓΥΡΗ ΣΟΦΙΑΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣΚατηγορία: ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ •ΠΑΠΑΡΓΥΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΠΑΠΑΡΓΥΡΗ ΣΟΦΙΑ στην κατηγορία ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ISBN: 978-960-456-126-1 Συγγραφέας: ΠΑΠΑΡΓΥΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ, ΠΑΠΑΡΓΥΡΗ ΣΟΦΙΑ Εκδοτικός οίκος: ΖΗΤΗ Σελίδες: 384 Διαστάσεις: 17Χ24 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιανουάριος 2009 ΌΤεχνολογία στη σύγχρονη γλώσσα είναι η επιστημονική έκθεση των μέσων και των εργασιών που απαιτούνται για την αύξηση της χρησιμότητας των από τη φύση παρεχομένων πρώτων υλών. Ως όρος, η τεχνολογία και η τεχνική υιοθετήθηκαν από τους Γάλλους ακαδημαϊκούς και έχουν τη ρίζα τους σε αυτό που οι Αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν «Τέχναι». Οι αρχαιολόγοι εξετάζοντας την ιστορία του ανθρώπου και λαμβάνοντας υπόψη ότι τα υλικά χαρακτηρίζουν τον ανθρώπινο τεχνικό πολιτισμό, διακρίνουν τις παρακάτω περιόδους. Βέβαια τα χρονολογικά όρια των διαφόρων περιόδων διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή του πλανήτη μας. Οι περίοδοι που αναφέρονται παρακάτω αφορούν την Ευρώπη και τις περιοχές της Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας. • Προλιθική περίοδος: 1.000.000 - 600.000• Αρχαιολιθική περίοδος: 600.000 - 150.000• Μεσοπαλαιολιθική περίοδος 150.000 - 50.000• Ανώτερη Παλαιολιθική περίοδος: 50.000 - 10.000• Μεσολιθική περίοδος: 10.000 - 5.000• Νεολιθική περίοδος: 5.000 - 1.000• Περίοδος ορείχαλκου: 1.000 - 500 π.Χ.• Περίοδος σιδήρου: 500 - Γέννηση Χριστού Σύμφωνα με άλλους αρχαιολόγους οι τρεις τελευταίοι περίοδοι μέχρι την γέννηση του Χριστού είναι: • Εποχή του χαλκού: 5.000 - 3.000 π.Χ.• Εποχή του ορείχαλκου: 3.000 - 1.000 π.Χ.• Εποχή του σιδήρου: 1.000 - Γέννηση Χριστού Τα πρώτα μέταλλα με τα οποία ήρθε σε επαφή ο άνθρωπος ήταν τα αυτοφυή μέταλλα, όπως ο χρυσός, ο χαλκός, ο άργυρος και ο σίδηρος με προέλευση κυρίως τους μετεωρίτες που είχαν πέσει στη γη. Όπως είναι αναμενόμενο, η παραγωγή του σιδήρου συνάντησε σημαντικές δυσκολίες λόγω του υψηλού σημείου τήξης του (1.537 oC) που ήταν μεγαλύτερο από εκείνο του χαλκού (1.083 oC). Αν και η πρώτη παραγωγή χάλυβα τοποθετείται περίπου στο 1.300 μ.Χ., η βιομηχανία του χάλυβα γνώρισε μεγάλη άνθιση την περίοδο 1.850-1900 μ.Χ. χάρη στις μεθόδους των Bessemer και Siemens-Marten που έκαναν δυνατή την παραγωγή μεγάλων ποσοτήτων χάλυβα (η περίοδος αυτή θα μπορούσε να ονομαστεί και περίοδος του χάλυβα). Ενώ μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα, ο κόσμος των υλικών ήταν σχετικά μικρός και περιελάμβανε μερικά κοινά σήμερα υλικά, όπως ο σίδηρος, ο χαλκός ο μόλυβδος, το ξύλο, το γυαλί, τα κεραμικά, το λάστιχο, τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των νέων υλικών, έχει αυξηθεί εκθετικά. ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΥΛΙΚΩΝ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση