ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ 1944 ΣΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΚΑΙ ΤΗ ΒΑΡΚΙΖΑ

Γεγονός ιδιαίτερης ιστορικής και πολιτικής σημασίας η περιπέτεια του Δεκέμβρη του 1944, δεν παύει να απασχολεί την ιστορική έρευνα και τον ευρύτερο προβληματισμό, αφού, όπως αποδείχθηκε από τις εξελίξεις που αμέσως ακολούθησαν, οδήγησε στον εμφύλιο πόλεμο.

Ήταν νομοτελειακά δρομολογημένη αυτή η εξέλιξη; Ή μήπως μπορούσε να αποτραπεί, υπό το πρίσμα των συγκυριών και του συσχετισμού δυνάμεων της τότε εποχής; Βασανιστικά τα ερωτήματα, για ένα θέμα που δεν έχει κλείσει και για το οποίο η ιστορική έρευνα θα φέρνει στο φως όλο και νεώτερα στοιχεία.

Γύρω από αυτό το ακανθώδες θέμα περιστρέφεται το νέο βιβλίο- εξιστόρηση του συγγραφέα, ο οποίος, όπως αναφέρει στον πρόλογο του, ξεκίνησε τη νέα συγγραφική του προσπάθεια παρακινούμενος από την επιθυμία του να ερευνήσει περισσότερο το θέμα, ώστε να ανακαλύψει την ιστορική αλήθεια «πέρα από όσα, κατά την κρίσιμη εποχή, ήταν ορατά».

Το αποτέλεσμα αποτυπώνεται σε έναν τόμο 500 περίπου σελίδων, μέσα στις οποίες παρατίθενται πολλά ντοκουμέντα και αρχειακό υλικό, δημοσιεύσεις και προσωπικές αφηγήσεις κι από τις δύο πλευρές αυτού της αιματηρής περιπέτειας. «όπου απουσίασε το πνεύμα καταλλαγής, ο ψύχραιμος διάλογος και η συναίσθηση της ευθύνης όλων μπροστά στο συμφέρον του έθνους και του λαού».

Ανατρέχοντας σε ντοκουμέντα της εποχής, ο Χαρ. Μηχιώτης θυμίζει τις στρατηγικές προτεραιότητες του Βρετανικού παράγοντα την παραμονή της πλήρους κατάρρευσης των Γερμανών για καθυπόταξη του ΕΑΜικού κινήματος, τις παλινωδίες του Γ. Παπανδρέου πριν από τη ματωμένη Κυριακή της 3ης του Δεκέμβρη 1944 στην Πλατεία Συντάγματος και τα μεγαλεπήβολα οράματα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ για «αντεπίθεση» από την επομένη το πρωί, οπότε και η σύγκρουση γενικεύθηκε. Το δόγμα Τρούμαν για «μη ανάκτηση του ελέγχου της χώρας αυτής από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ» αποτέλεσε το σημείο αναφοράς όσων ακολούθησαν, με έκδηλη τη Βρετανική δυσαρέσκεια από τις πρώτες στιγμές της Απελευθέρωσης της Αθήνας.

Τέλος γίνεται αναφορά στην στάση της Σοβιετικής Ένωσης, διά στόματος Στάλιν, που εκμυστηρεύθηκε στον Δημητρόφ: «Συμβούλευσα την Ελλάδα να μην αρχίσουν αυτόν τον αγώνα. Τα μέλη του ΕΑΜ δεν έπρεπε να βγουν από την Κυβέρνηση Παπανδρέου. Καταπιάσθηκαν με μία δουλειά για την οποία δεν αρκούν οι δυνάμεις τους. Φαίνεται ότι υπολόγιζαν ότι ο Κόκκινος Στρατός θα κατέβαινε έως το Αιγαίο. Αυτό δεν μπορούσαμε να το κάνουμε. Δεν μπορούμε να στείλουμε στην Ελλάδα δικά μας στρατεύματα. Οι Έλληνες έκαναν βλακεία».