ΔΟΝΙΑ ΡΟΖΙΤΑ

Η Ροζίτα, μια νέα ορφανή κοπέλα ζει στη Γρανάδα με τους θείους της και την παραμάνα της. Ο θείος της καλλιεργεί στο θερμοκήπιό του σπάνια λουλούδια. Το πιο αγαπημένο του και το πιο σπάνιο, είναι το τριαντάφυλλο «Rosa mutabile» που σημαίνει «μεταβαλλόμενο τριαντάφυλλο». Το τριαντάφυλλο αυτό, το πρωί είναι κόκκινο, το απόγευμα γίνεται άσπρο και το βράδυ φυλλορροεί.

Η Ροζίτα, ερωτευμένη και αρραβωνιασμένη με τον ξάδελφό της, αναγκάζεται να τον αποχωριστεί όταν αυτός φεύγει για την Αμερική, δίνοντας της την υπόσχεση ότι θα ξαναγυρίσει και θα την πάρει μαζί του.

Το έργο χρησιμοποιεί μια γλώσσα συμβολική. Οι ηρωίδες του έργου έχουν ονόματα λουλουδιών: Ροζίτα, και Μανόλιες. Όπως τα ρόδα του θερμοκηπίου ανθίζουν και μαραίνονται, έτσι κι αυτές γερνούν ερωτικά στερημένες, εγκλωβισμένες στους αυστηρούς νόμους της μικρής κοινωνίας τους. Το «Rosa mutabile» που μέσα σε μια μόνο μέρα ανθίζει και φυλλορροεί είναι μια λυρική αλληγορία για την εφήμερη νιότη της ηρωίδας. Όπως το τριαντάφυλλο έτσι και η Δόνια Ροζίτα, μετά την ανθοφορία, έχουν κοινή μοίρα τον μαρασμό.